Jan Józef Lipski (1926-1991) - polityk, historyk, literat, krytyk. Był rodowitym warszawiakiem, mieszkał w domu przy ul. Filtrowej 69, później przy ul. Odyńca 23 a. Podczas okupacji uczył się w tajnym Liceum im. Staszica, podczas Powstania Warszawskiego walczył w szeregach Pułku Baszta AK. Po wojnie zdał maturę w VII LO im. J. Słowackiego i ukończył Wydział Polonistyki UW. Swoje teksty krytyczne publikował będąc jeszcze studentem. Po uzyskaniu dyplomu związany był z Państwowym Instytutem Wydawniczym, później zaś Instytutem Badań Literackich PAN. Był działaczem opozycyjnym, związanym z Klubem Krzywego Koła (prezes w latach 1957-59), jednym z pomysłodawców "Listu 34" (protestu intelektualistów przeciwko polskiej polityce kulturalnej), współzałożycielem KOR-u. Od 1980 roku aktywnie zaangażowany w działalność "Solidarności" (członek Zarządu Regionu Mazowsze), szczególnie tej w Zakładach Mechanicznych "Ursus", za co został aresztowany zaraz po wprowadzeniu stanu wojennego. Ciężko chory na serce uzyskał zgodę władz PRL-u na prywatne leczenie w Londynie, gdzie wydał w drugim obiegu historię KOR-u, za co po powrocie do kraju został wyrzucony z pracy. W 1987 roku reaktywował Polską Partię Socjalistyczną, zostając przewodniczącym jej rady naczelnej. Dwa lata później zasiadł w fotelu senatora I kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego. Jako krytyk literacki specjalizował się w twórczości Jana Kasprowicza i Gabrieli Zapolskiej. Na uwagę zasługuje też zredagowana przez niego dwutomowa antologia felietonu polskiego, zatytułowana "Warszawscy 'pustelnicy' i 'bywalcy'". Zmarł w Krakowie.

Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, kw. 86, rz. VI.

Stan obecny:
Data nadania nazwy: 1999.04.12