Hrabia Ignacy Krasicki (1735-1801) - biskup, jeden z najwybitniejszych poetów, prozaików i publicystów doby oświecenia. Urodził się w podprzemyskim Dubiecku, kształcił w kolegium jezuickim we Lwowie, seminarium duchownym misjonarzy w Warszawie a później w Rzymie. Był jednym z najbliższych współpracowników króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, jednym z twórców najważniejszego ówczesnego czasopisma społeczno-politycznego - "Monitora". W 1766 roku został konsekrowany na biskupa warmińskiego i osiadł w Lidzbarku Warmińskim a po prawie trzydziestu latach objął arcybiskupstwo gnieźnieńskie. Najbliższą mu formą literacka była bajka ("Mysz i kot", "Kruk i lis", "Człowiek i zdrowie"), był autorem pierwszej nowoczesnej powieści polskiej ("Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki"), poza tym pisał również satyry, poematy heroikomiczne ("Monachomachia", "Myszeidos" z którego pochodzi słynny "Hymn do miłości ojczyzny"), rozprawy naukowe. Warszawę uwiecznił w takich wierszach, jak "Powązki", "Podróż do Warszawy" czy "Do księcia Stanisława Poniatowskiego", gdzie zawarł opis Łazienek oraz Mokotowa, warto też wspomnieć o "Pieśni na dzień 3 Maja". Zmarł w Berlinie.

Spoczywa:
Katedra Gnieźnieńska.
Do 1954.04.12 był patronem dzisiejszej ul. Ezopa.

Przed wojną była to już ulica zabudowana po obu stronach willami i dworkami. Ulica kończy sie na Woronicza, gdyż dalej ciągnęły się druty telegraficzne Moskwa Berlin i w obawie o silne prądy indukcyjne nie budowano dalej przy ulicy i ta część zanikła.

Stan obecny:

Nr 27: w tym domu mieszkał Tadeusz Drewnowski (ur. 1926) - krytyk i historyk literatury, wieloletni publicysta "Polityki", edytor "Dzienników" Marii Dąbrowskiej.
 

Data nadania nazwy: 1926.09.27