Franciszek Salezy Jezierski (1740-1791) - pisarz polityczny, działacz oświatowy, ksiądz ze zgromadzenia misjonarzy. Pochodził z Podlasia, był absolwentem łukowskiego Kolegium pijarskiego, po święceniach kapłańskich kontynuował studia teologiczne we Włoszech. W latach 1781-85 był wizytatorem szkół z ramienia Komisji Edukacji Narodowej, później - ze względu na radykalne poglądy - objął funkcję bibliotekarza krakowskiej Szkoły Głównej Koronnej. Od 1788 roku związał się z Kuźnicą Kołłątajowską (nazywany Wulkanem Gromów ze względu na ostre pióro), wysuwając śmiałe propozycje zmian społeczno-ustrojowych Rzeczypospolitej. Podczas otwarcia Sejmu Wielkiego 6 X 1788 roku wygłosił słynne "Kazanie przed Stanami Rzeczypospolitej". Przeciwnik sojuszu szlachecko-mieszczańskiego stał się prekursorem polskiego jakobinizmu. Jego najsłynniejsze dzieła to Jarosza Kutasińskiego... uwagi nad stanem nieszlacheckim w Polsce, w którym przedstawił barwny opis warszawskiej ulicy a także Katechizm o tajemnicach rządu polskiego i Niektóre wyrazy porządkiem abecadła zebrane. Sam stał głównym bohaterem powieści Wacława Berenta "Diogenes w kontuszu". Zmarł w Warszawie, spoczął na ówczesnym cmentarzu św. Barbary przy kościele pod jej wezwaniem.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1962.12.21