Są dwie postaci o tym imieniu.
Jerzy Bukowski (1888-1953) - aktor warszawski. Debiutował ok. 1915 roku na scenie Teatru Polskiego pod kierunkiem Arnolda Szyfmana. Grał głównie role charakterystyczne w tragediach romantyków polskich, bliskie mu były także dzieła W. Szekspira. Gościnnie pojawiał się w Teatrze Narodowym, Małym i Ateneum, znany był również z występów w kabarecie "Qui Pro Quo". Po wojnie podjął współpracę z Teatrem Powszechnym.
Jerzy Bukowski (1902-1982) - profesor aeromechanik, pedagog. Ukończył Gimnazjum im. Śniadeckiego w Kielcach, studiował na Politechnice Warszawskiej, pełniąc w latach 1925-35 funkcję asystenta w Katedrze Aerodynamiki a do czasu wybuchu wojny konstruktora w Instytucie Aerodynamicznym. W 1948 roku został profesor tejże uczelni (jej rektor w latach 1952-53 i 1959-65), wieloletni poseł na sejm. W latach 1964-71 przewodniczył Radzie Głównej Naczelnej Organizacji Technicznej, był też jednym ze współtwórców Muzeum Techniki, miał w swoim dorobku wiele prac naukowych, m.in. "Hydro-aeromechanika", "Mechanika płynów", "Napęd śmigłowy", "Projekt śmigła", "Rozwój techniki a postęp społeczny", "Technika laboratoryjna pomiarów aerodynamicznych".
Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, kw. 242, rząd III, miejsce 4. Spoczywa tam również jego żona Zofia (1904-1977), pedagog, działaczka społeczna, organizatorka pomocy dla więźniów transportowanych podczas okupacji ze stolicy, później wieloletnia administratorka pism dla młodzieży Iskry i Kalendarz Iskier.
Wytyczona na terenie pierwotnej wsi Gocław, odnotowanej już w 1155. W 1780 Gocław wykupił Stanisław August Poniatowski, a po 1795 wieś przeszła w ręce państwa. W 1827 wieś liczyła 22 domy i 168 mieszkańców, a w 1912 już 497. W 1916 wieś przyłączono do Warszawy. Przed wojną planowano na tym terenie zbudować lotnisko międzynarodowe, jednak strefa lotów została zbombardowana w 1939 przez Luftwaffe. Po wojnie lotnisko odbudowano jako sportowe, służące Aeroklubowi Warszawskiemu. W 1971 zapadła decyzja o budowie tu osiedla i w 1976 lotnisko przestało istnieć.
Stan obecny:
Bloki osiedla Gocław. Powstały między 1977 a końcem lat 80 wg proj. Tadeusza Mrówczyńskiego. Na budowę osiedla rozpisano konkurs międzynarodowy, w którym brali udział architekci ze stolic państw socjalistycznych. Konkurs, rozstrzygany w 1972 w Kazimierzu, wygrały ekipy z Belgradu, Moskwy i Warszawy (Bogusław Chyliński, Jacek Jedynak, Andrzej Skopiński i Jerzy Skrzypczak). Opracowaniem osiedla na podstawie zwycięskich prac zajął się T. Mrówczyński. Na 225 hektarach lotniska zbudowano 4 części osiedla. W 1977 uzbrojono teren, a pierwsi lokatorzy wprowadzili się w 1979 na teren Orlika. Osiedle przeznaczone jest całościowo dla ok. 40.000 osób.
Data nadania nazwy: 1989.11.15.