Roman Ignacy Franciszek Potocki herbu Pilawa (1750-1809) - polityk i działacz patriotyczny, publicysta, marszałek wielki litewski. Pochodził z Radzynia podlaskiego, był synem Eustachego (założyciela jurydyki Mariensztat) i bratem Stanisława Kostki. Kształcił się w warszawskim Collegium Nobilium, później - przeznaczony do stanu duchownego - znalazł się w rzymskim Kolegium Nazaretańskim oraz we Francji. Plany te nie zostały zrealizowane i w 1771 roku - jako osoba świecka - powrócił do Polski, gdzie poślubił Elżbietę z Lubomirskich. Przeciwny królowi Stanisławowi Augustowi Poniatowskiemu, w latach 1778-80 był marszałkiem Rady Nieustającej, działaczem Komisji Edukacji Narodowej i wieloletnim (1775-92) przewodniczącym Towarzystwa do Ksiąg Elementarnych, sprawując pieczę administracyjna nad otwartą właśnie Biblioteką Załuskich. W 1783 roku zamieszkał przy Krakowskim Przedmieściu w pałacu należącym niegdyś do teścia. Podczas obrad Sejmu Wielkiego został wybrany członkiem Deputacji do Formy Rządu, stając się jednym z głównych twórców Konstytucji 3 Maja. Podczas wojny polsko-rosyjskiej otwarcie sprzeciwił się przystąpieniu władcy do konfederacji targowickiej a podczas powstania kościuszkowskiego był przywódcą skrzydła umiarkowanego, zabiegającym o zagraniczną pomoc. Po rzezi Pragi negocjował z Rosjanami, oferując Aleksandrowi Suworowowi koronę polską dla wielkiego księcia Konstantego. Zaaresztowany po upadku zrywu został niedługo później zwolniony przez cara Pawła I. Wycofał się wówczas z życia publicznego i zajął studiami historycznymi oraz pracą literacką. Jego najsłynniejsze publikacje to "O ustanowieniu i upadku Konstytucji 3 Maja" oraz "Rozprawa o wpływie reformacji na politykę i oświatę w Polsce". Zmarł w Wiedniu podczas pertraktacji z Napoleonem Bonaparte o przyszłości ziem polskich zdobytych w 1809 roku.
Spoczywa:
Kościół św. Anny w Wilanowie.
Upamiętnienia:
Park Wilanowski w pobliżu rzeki Wilanówki - pochodzący z XIX w. obelisk z piaskowca.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1930.03.13