Seweryn Goszczyński (1801-1876) poeta, działacz społeczny i polityk. Przyszedł na świat w niezamożnej rodzinie w Ilińcach na zachodzie Ukrainy. Nauki pobierał w różnych szkołach, w 1820 roku znalazł się w Warszawie, gdzie wstąpił w szeregi tajnego Związku Wolnych Braci Polaków. Na wieść o wybuchu powstania w Grecji próbował tam dostać się pieszo, jednak bardzo skromne fundusze pozwoliły jedynie na wędrówkę w rodzinne strony. Pozostał tam do 1830 roku, jednak nadal działał w konspiracji, za co był ścigany przez władze carskie. Napisał wówczas wiele patriotycznych wierszy, z których najbardziej znanym jest "Uczta zemsty" a także swoją najsłynniejszą powieść poetycką "Zamek kaniowski". W VI 1830 roku powrócił do Warszawy, gdzie wspólnie z Piotrem Wysockim przygotowywał powstanie. Był uczestnikiem ataku na Belweder, awansowany do stopnia kapitana walczył pod Stoczkiem oraz Nową Wsią. Po upadku stolicy - zaocznie skazany na karę śmierci - pod fałszywymi nazwiskami ukrywał się w Galicji. W 1838 roku wyemigrował do Francji, gdzie związał się z Kołem Towiańczyków. Jeszcze w 1842 roku wydał powieść "Król zamczyska", jednak potem odciął się od działalności pisarskiej (pisał jedynie artykuły na zamówienie czasopism poznańskich) i politycznej. W latach 1852-57 piastował obowiązki bibliotekarza w Szkole Polskiej w Batignolles. Żył w skrajnej nędzy i tylko dzięki pomocy przyjaciół nie umarł z głodu podczas Komuny Paryskiej. To spowodowało, że pomogli mu oni powrócić do Lwowa, gdzie zmarł cztery lata później.

Spoczywa:
Cmentarz Łyczakowski we Lwowie.

Warto zauważyć, że w okolicy, gdzie dziś przebiega ulica jego imienia mieszkało bardzo dużo Goszczyńskich.

Stan obecny:

Nr 1: Szpital Sióstr Elżbietanek św. Antoniego. Powstał przy ul. Topiel jako Ambulatorium dla Niezamożnych Chorych pod wezwaniem św. Antoniego hrabianki Julii Witołd-Alexandrowicz (15 VI 1847 - 6 VI 1932), która pod koniec swego życia przekazała placówkę dla Zakładu Dobroczynnego św. Elżbiety p.w. MB Nieustającej Pomocy. Mieścił 200 łóżek i był najnowocześniejszą placówką tego typu w Warszawie. 29.09.1939 szpital zburzyły hitlerowskie samoloty.

Nr 17a: Przedszkole nr 145 Czterolistna Koniczynka.

Nr 19a: w tym domu mieszkał Stanisław Bieńkuński (1914-1989) - architekt, współautor takich warszawskich budowli, jak: zespół gmachów Komisji Planowania przy Radzie Ministrów (1946-48), gmach Ministerstwa Budownictwa (1947-1952), gmach Ministerstwa Górnictwa (1948-1950), gmach Ministerstwa Finansów (1949-1954), budynek Grand Hotelu (1953-1955), osiedle "Złota" (1958-1963), gmach Przedsiębiorstwa Handlu Zagranicznego "Bumar" (1958-1963) i ponad 25 jednorodzinnych domów na terenie stolicy i najbliższych okolic.

Data nadania nazwy: 1926.12.09