Mikołaj Bołtuć (1893-1939) - generał. Wywodził się ze szlacheckiej rodziny pieczętującej się herbem Dołęga, osiadłej w Petersburgu. Podtrzymując rodzinne tradycje ukończył Pawłowską Szkołę Piechoty i znalazł się w szeregach wojsk carskich, z których wystąpił po wybuchu rewolucji październikowej. Służył potem w III Korpusie Polskim na Wschodzie a od 1919 roku był oficerem Wojska Polskiego i studiował w Wyższej Szkole Wojennej. Podczas wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku wsławił się obroną Zamościa i zdobyciem Wyszkowa. W okresie międzywojennym służył w formacjach stacjonujących w Wilnie i w Toruniu. Po napaści hitlerowskiej dowodził Grupą Operacyjną Wschód Armii Pomorze, osłaniającą prawy brzeg Wisły między Grudziądzem a Brodnicą, jednak po niepokojących meldunkach ze stolicy właśnie tam skierował swoich podkomendnych. Wydał wówczas rozkaz stworzenia kilkuosobowych, rozproszonych grup, które będą trudniejszym celem dla okupanta. Dotarł do Modlina a potem przedostał się w okolice Palmir, gdzie starał się obronić ogromny skład amunicji. Poległ po wielogodzinnej walce pod Łomiankami, próbując przedostać się do Warszawy.

Spoczywa:
Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kwatera 10 A, rząd I, miejsce 10.

Stan obecny:

Bloki osiedla Bemowo. Powstawały od 1977 do końca lat 80 wg proj. Jerzego Gronczewskiego dla ok. 30.000 mieszkańców. W 1980 wprowadzili się pierwsi lokatorzy.

Data nadania nazwy: 1980.02.22.