Flora rzymska bogini kwiatów a właściwie roślinności wiosennej w stadium kwitnienia. Jej kult miał rozpowszechnić w Rzymie Tytus Tacjusz, a uroczystości ku jej czci (tzw. Floralia połączone z przedstawieniami mimicznymi) odbywały się od 28 IV do 3 V. Jako imię żeńskie w polskich źródłach poświadczone zostało w 1375 roku, później spotykane dość rzadko. Nazwa ulicy nawiązuje do okolicznych ogrodów, m.in. Towarzystwa Ogrodniczego Warszawskiego przy Bagateli.

Powstała w 1900 jako ulica z eleganckimi kamienicami dla najbogatszych. Wojnę przetrwała prawie nietknięta, z wyjątkiem jednego, nie istniejącego dziś, budynku. Po wojnie wzdłuż ulicy (po parzystej stronie) wybudowano dość wysoki mur, oddzielający zabudowania ul. Klonowej (szczególnie nr 6 i 8), w których mieszkali dostojnicy państwowi, m.in. Michał "Rola" Żymierski, Konstanty Rokosowski i Marian Spychalski. Mur został rozebrany po 1956 roku.

Stan obecny:

Nr 1: kamienica Drozdowicza. Powstała w 1913-5 wg proj. Franciszka Lilpopa i Karola Jankowskiego z rzeźbami Edwarda Bartłomiejczyka. Mieszkała w niej Felicja Fornalska (1893-1987) - działaczka ruchu robotniczego, siostra Małgorzaty.

Nr 2: Zespół Rezydencji Belweder-Klonowa.

Kamienica dr E. Beymana. Powstała w 1934-5 wg proj. Romualda Gutta. Do IX 1939 roku mieszkał tu Antoni Słonimski (1895-1976) - poeta, dramaturg, felietonista. Zniszczona podczas okupacji hitlerowskiej jako jedyna przy tej ulicy.

Nr 3: kamienica Ahrendsa. Powstała w 1913-4. Po wojnie kamienicę wyremontowała Centrala Produktów Naftowych w 1947-52 wg proj. Mikołaja Obłońskiego.

Nr 5: kamienica Drozdowicza. Powstała w 1913-4. Odbudowana w 1947-52 wg proj. Mikołaja Obłońskiego.

Nr 7: kamienica Banku Polskiego. Zbudowana w 1916 wg proj. Zdzisława Mączeńskiego. Przed wojną mieszkał tu architekt Stanisław Edmund Hilary Filasiewicz (1881 - ca 1944). W czasie okupacji hitlerowskiej uszkodzona a wiele mieszkań zostało spalonych. W latach `60 przestała byc własnością BP, w następnym dziesięcioleciu doprowadzono do niej ciepłą wodę i c.o.

Nr 9: kamienica Wolskich. Zbudowana w 1911-2 wg proj. Leona Wolskiego. Mieszkał tu przed wojną adwokat M. Berson, lekarz J. Klein. W czasie Powstania Warszawskiego w kamienicy miała być skrytka z bronią, ale plutony 1109, 1110 i 1111 Dywizjonu Jeleń nic tu nie znalazły. Natarcie załamało się, oddział poniósł największe straty w Warszawie. W 1946 kamienicę odbudowano wg proj. Bogdana Bieleckiego.

Urząd Pocztowy nr 11. Działa w kamienicy od czasów międzywojnia. Na miejscu księgarni działała wtedy Komunalna Kasa Oszczędności filia III

Data nadania nazwy: prawdopodobnie ok. 1905 roku, z potwierdzeniem 1933.12.01