Nazwa mocno ironiczna, gdyż mieściła się tu mizerna zabudowa i była często zatapiana. Poza tym przez długi czas było to przede wszystkim wysypisko śmieci.

Obecną nazwę otrzymała w 1770, mieściło się tu 17 nędznych domków. W 1875 istniało tu wysypisko śmieci. Od 1780 nazywano ją również Wiślana. Uregulowana na pocz. XIX w. Ok. 1844 została przedłużona do dzisiejszej długości. W 1875 ulica stała się wysypiskiem śmieci. Ok. 1900 połączono Solec z Tamką, jako Nowo-Dobra, którą włączono do Dobrej w 1922. Puszczono wtedy ulicą linię tramwajową. Zabudowę zniszczono w 1939 i 1944. Po wojnie zlikwidowano tramwaje, w 1962 ulicę wyasfaltowano i uregulowano.
Stan obecny:

Nr 4: kamienica. Zbudowana w latach `20 XX w. Na V piętrze ukryta jest maleńka kapliczka z obrazem Matki Boskiej, przeniesiona tu w czasie (lub tuż po) Powstania Warszawskiego.

Nr 18: pod tym adresem przed wojną mieściła się Rektyfikacja Warszawska, której dyrektorem był Stefan Dmochowski. Po wojnie wybudowany został dom, w którym mieszkał Henryk Bardijewski (ur. 1933) - prozaik, dramaturg, autor kilkudziesięciu słuchowisk radiowych

Nr 22/24: kamienica. W niszy w ścianie maleńka kapliczka z figurką Matki Boskiej.

Nr 26: w tym domu mieszkał Marek Bliziński (1947-1989) - światowej klasy gitarzysta jazzowy, kompozytor i dziennikarz muzyczny. Debiutował w zespole "Pesymiści", później stworzył zespół "Czterech". Współpracował m.in. z Janem "Ptaszynem" Wróblewskim, Zbigniewem Namysłowskim i Wojciechem Karolakiem, swoje teksty publikował m.in. na łamach miesięcznika "Jazz" oraz magazynu "Jazz Forum".

Nr 29: w tym domu mieszkał Bolesław Faron (ur. 1937) - historyk, literatury polskiej, krytyk, publicysta, minister oświaty i wychowania w latach 1981-86, dyrektor Instytutu Polskiego w Wiedniu w latach 1986-91.

Nr 53: Kamienica Firmy Budopol (drugi adres Lipowa 3). Powstała w 1935-7 wg proj. Adama Henrycha. W czasie okupacji hitlerowskiej działał tu warsztat mechaniczny, będący przykrywką dla tajnej drukarni. Kierował nim Franciszek Hynek (1897-1958) - znakomity pilot balonowy. W 1944 została uszkodzona.

Nr 55: Teppichland. Pawilon salonu z dywanami. Powstał w latach ?60, a zburzono go w lipcu 2009, aby powstał tu budynek wydziałów Lingwistyki Stosowanej i Neofilologii UW. Budynek ma powstać do 2013 wg proj. pracowni APA Kuryłowicz & Associates za ok. 230 mln.

Nr 56\66: Nowa Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego. Powstała w latach 1996-2000 wg proj. Marka Budzyńskiego i Zbigniewa Badowskiego. Budynek otrzymał wiele nagród i wyróżnień. Na dachu mieści się ogród botaniczny, symbolizujący przenikanie się kultury i nauki. Umieszczono tu także kulistą altanę ? antenę, symbolizującą kosmos. Na fasadzie umieszczono napisy w różnych alfabetach. Wnętrze wzorowane jest na antycznym polis.
Ogród botaniczny na dachu. Powstał wraz z biblioteką, wykonany przez architekta zieleni Irenę Bajerską z PW i inż. ogrodnika Barbarę Siedlicką z UW. Wprawdzie, gdy po nawiezieniu ziemi na dach wyrosła tu cała masa chwastów, autor budynku był tak zachwycony, że chciał zrezygnować z ogrodów, ale panie go odwiodły od tego. Warstwa ziemi ma tu 20 cm, a pod drzewami 40 cm, gdyż więcej nie uniosłaby konstrukcja budynku. Autorki projektu czasem oprowadzają wycieczki po ogrodzie.

Nr 72: Stacja Pomp Kanałowych. Powstała w 1855 jako stacja pomp wodociągowych.

Nr 89 a: w tym domu w latach 60-tych mieszkali małżonkowie Barbara Hoff i Leopold Tyrmand (1920-1985) - ona znakomita projektanta mody, wieloletnia felietonistka "Przekroju", on zaś pisarz (powieści "Zły", "Siedem dalekich rejsów", tom opowiadań "Gorzki smak czekolady Lucullus"), popularyzator jazzu w Polsce a także pamiętnikarz (niedokończony "Dziennik 1954").

 Nr 90: w tym domu w okresie międzywojennym mieszkał Tadeusz Cieślewski (1870-1955) wraz z synem Tadeuszem (1895-1944) plastycy warszawscy, patroni ulicy w Białołęce.
Osiedle Radna. Powstało w 1959-66 wg proj. Z. Stępińskiego i Grzegorza Chruścielewskiego.
Osiedle Solec. Powstało w latach ?60 wg proj. Zygmunta Stępińskiego.

Data nadania nazwy: 1771 rok