Bolesław Paweł Adam Podczaszyński (1822-1876) - architekt i archeolog, medalier, krytyk i kolekcjoner sztuki, profesor Szkoły Sztuk Pięknych. Pochodził z Wilna. Był kontynuatorem rodzinnych tradycji, chociaż pierwotnie kształcił się w szkole medycznej w Warszawie a później w seminarium duchownym. Pasję architektoniczną odkrył dopiero w Paryżu, gdzie rozpoczął studia z zakresu górnictwa i hutnictwa. Budownictwa uczył się w Berlinie, później zaś w Holandii. W Warszawie zamieszkał w 1845 roku i już po kilku miesiącach został profesorem rysunków architektonicznych oraz perspektywy Szkoły Sztuk Pięknych. Później wykładał tu jeszcze budownictwo oraz konstrukcję. Jego najsłynniejsze warszawskie projekty to kaplica prawosławna i katolicka w Instytucie Szlacheckim przy ul. Wiejskiej (1851-53) i ich późniejsza przebudowa na potrzeby Senatu, projekt i wykonanie dekoracji Pałacu Namiestnikowskiego na cześć cara Aleksandra II (1856), projekt fontann i prace budowlane w pałacu w Wilanowie (1855-56), przebudowa domu Jana Gotlieba Blocha u zbiegu ul. Marszałkowskiej i Królewskiej (1865-66), przebudowa Szkoły Głównej - projekt auli, prosektorium, amfiteatru oraz gabinetu zoologicznego (1865-68), dom A. Geneli przy ul. Ceglanej (1866-67), dom Aleksandra Przeździeckiego przy ul. Rymarskiej (1866-67), przebudowa Pałacu Kazimierzowskiego wraz z Obserwatorium Astronomicznym (1869-70), projekt pomnika prymasa J. P. Woronicza w katedrze św. Jana, projekt dojazdów w stylu egipskim do mostu Kierbedzia a także przebudowa  klasztoru misjonarzy przy kościele św. Krzyża przy Krakowskim Przedmieściu na potrzeby pomieszczeń ówczesnego Trzeciego Gimnazjum Warszawskiego. Niestety, znaczna część tych prac nie zachowała się. Opublikował dwutomowe "Początki architektury dla użytku młodzi akademickey" a także "Przegląd historyczny starożytności krajowych". Zmarł w Warszawie.

Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, kwatera 94, rząd VI, miejsce 3\4.

Upamiętnienia:
Krakowskie Przedmieście 34 - Kościół Wizytek p.w. Opieki św. Józefa Oblubieńca Niepokalanej Bogurodzicy Maryi - pomnik dłuta Andrzeja Pruszyńskiego.

Stan obecny:
Bloki osiedla Bielany. Powstały w 1952-70 wg proj. Marii i Kazimierza Piechotków.
Nr 5: Kamienica. 27.05.1944 hitlerowcy zaczęli dobijać się do drzwi pchor. Jerzego "Spada" Strzelczyka (1920-1944), żołnierza pułku "Baszta". Ten zaczął palić dokumenty i ostrzeliwać się przez okna. Niemcy wezwali posiłki. Wreszcie wyszła z mieszkania ciężarna kobieta i powiedziała, że jest sam i poraniony. Kazali jej wynieść broń; kiedy to zrobiła, z mieszkania dobiegł strzał: Spad popełnił samobójstwo.
Miejsce Uświęcone Krwią Polaków. Tablica upamiętnia dzień 27.05.1944 i dni następne, kiedy rozstrzelano tu 9 Polaków. W rzeczywistości owej grupy zakładników nie rozstrzelano (projekt - Karol Tchorek, wmurowanie na frontowej ścianie budynku w latach `50 XX w.).
Osiedle Bielany II. Powstało w 1958 wg proj. Marii i Kazimierza Piechotków.
Czynszówki z nr 17a-33 powstały w 1938-9 wg proj. A. Inatowicz-Łubiańskiego, J. Kaca, L. Kario, S. Ostermana, Z. Pstrusińskiego i M. Szachowskiego.

Nr 17a: Kamienica. Trzypiętrowa.
Nr 23: Kamienica.
Nr 25: Kamienica.
Pawilon sklepowy. Alkohole 24 na dobę.
Nr 27: Kamienica. Dwupiętrowa, wejście od podwórka.
Nr 29: Kamienica dwupiętrowa, wejście od ulicy.
Nr 31: Kamienica. Narożna, dwupiętrowa, sklepy w przyziemiu od ul. Cegłowskiej: spożywczy w miejscu dawnego mięsnego i wypożyczalnia DVD w miejscu sklepu z narzędziami.

Data nadania nazwy: 1928.05.14