Bernardyni - zwyczajowa nazwa obserwanckiej gałęzi Zakonu Braci Mniejszych w czasach Rzeczypospolitej przedrozbiorowej. Jest to odłam zakonu franciszkanów, nazwany tak od od patrona krakowskiego kościoła, w którym powstał ich pierwszy klasztor (był to rok 1453). Sprowadzeni do stolicy w 1698 roku przez Stanisława Herakliusza Lubomirskiego, jako swą siedzibę otrzymali wybudowany właśnie kościół p.w. św. Antoniego Padewskiego przy ul. Czerniakowskiej (dzisiaj nr 2/4).
Biegła przy klasztorze bernardynów.

Stan obecny:

Nr 1: Dworek. Powstał w poł. XIX w.

Nr 3: Przychodnia Rejonowa.
Bloki osiedla Bernardyńska. Powstały w latach 70 XX w. wg proj. Jana Zdanowicza.

Nr 9: w tym domu mieszkał Jan Dobkowski (ur. 1942) - artysta malarz, uprawiający malarstwo sztalugowe i rysunek. W swym dorobku ma tryptyk poświęcony księdzu Jerzemu Popiełuszce ("Złe przeczucie", "Zaduszki", "Pogrzeb"), cykle obrazów "Erotikon", "Nadzieja i mrok", "Czerwień-Zieleń". Organizował też akcje plastyczne w plenerze, m.in. "Rysunek wiatru" i "Płonący kwadrat".

Nr 12: w tym domu mieszkała Teresa Jakubowska (ur. 1930) - artysta plastyk uprawiająca grafikę warsztatową, drzeworyt i linoryt odbijany zwykle na bibułce japońskiej, uczestniczka wielu wystaw krajowych i zagranicznych

Nr 14: Przedszkole nr 326.

Nr 18: w tym domu mieszkał Jerzy Marian Grochocki (ur. 1931) - artysta malarz, początkowo realista, później specjalizujący się w abstrakcji geometrycznej i sztuce konstruktywistycznej, uczestnik wystaw krajowych i zagranicznych. Oprócz obrazów, fotomontaży i kolaży zaprojektował wnętrze kaplicy przy kościele św. Teresy przy ul. Chrościckiego (1965), liczne ściany reklamowe dla Warszawskiej Spółdzielni Spożywców "Społem" (1972), wiele znaków firmowych dla różnych instytucji.

Data nadania nazwy: koniec XVII wieku