Nazwa pochodzi od tego, że prawdopodobnie większość rzemieślników, którzy zamieszkiwali tę ulicę trudziła się wyrobem beczek.
W XII w. istniał tu wąwóz, którym płynął strumień do Wisły. Następnie strumień stał się ściekiem i wysypiskiem śmieci, a ulicę nazwano Gnojową. W XVIII w. położono tu bruk i od 1770 ulica nazywa się Bednarska. W latach 1775-1864 istniał tu most łyżwowy i Bednarska była ulicą prowadzącą na ten most. Zbudował go Adam Poniński; most na zimę zdejmowano, latem zaś pobierano myto od 2 gr. za pieszych do 20 gr. za karetę. W XIX w. stanęło tu wiele kamienic, mieszczących hotele. Kiedy w 1864 oddano do użytku most Kierbedzia, ulica straciła na ważności i stała się uliczka na zapleczu; hotele przeniesiono. W latach międzywojennych mieścił się tu I komisariat. W 1944 zniszczono tylko 3 domy (nr 13,18 i 29), ale rozebrano i nie odbudowano większej ilości budynków, bo zabierały miejsce pod budowę Mariensztatu.
Stan obecny:
Nr 2\4: Łazienki Teodozji Majewskiej. Zbudowana w 1832-5 wg proj. Alfonsa Kropiwnickiego na potrzeby Komory Wodnej, pobierającej opłaty za przejazd mostem. Od 1840 mieściła się tu łaźnia. Właścicielka oferowała kąpiele parowe zbiorowe i indywidualne, ziołowe, żelazne, siarczane, a także mieściła się tu świetna jadłodajnia. W czasie wojny częściowo zniszczony, po 1945 odbudowany i rozbudowany
W ryzalicie Tryton w gronie Najad a w tympanonie płaskorzeźba Pawła Malińskiego Porwanie Prozerpiny przez Posejdona.
Dziś budynek należy do WDiNP UW, swoją siedzibę ma tam Akademickie Radio Kampus, a także I Społeczne LO, którego patronem jest Maharadża Jam Saheb Digvijay Sinhji.
Nr 6: kamienica. Powstała w XIX w., póki Bednarska prowadziła do mostu Ponińskiego, mieścił się tu hotel Nadwiślański
Nr 7: Dom Społeczny Wawel. Powstał w 194? wg proj. Józefa Jerzego Łowińskiego. Mieszkał tu Janusz Andrzej Głowacki (ur. 1938) - znakomity pisarz (powieść "Moc truchleje", tomy opowiadań "My sweet Raskolnikow" czy "Nowy taniec La-ba-da"), dramaturg ("Antygona w Nowym Jorku", "Fortynbras się upił"), felietonista ("W nocy gorzej widać", "Powrót Hrabiego Monte Christo") i scenarzysta filmowy ("Rejs", "Psychodrama", "Polowanie na muchy", "Trzeba zabić tę miłość").
Nr 8: Kamienica. Powstała w 1815-30. W czasie wojny zniszczona, odbudowana w 1949-51.
Nr 9: Szkoła Muzyczna. Powstała w 194? wg proj. Józefa Jerzego Łowińskiego
Nr 10: Kamienica. Powstała w 1815-30. Pod koniec XIX założono tu przytułek dla bezdomnych, starych szwaczek. W czasie wojny zniszczona, odbudowana w 1949-51.
Nr 14: Kamienica. Powstała w 1830-1 wg proj. Antonio Corazziego. Po zniszczeniach wojennych odbudowana w 1949-51.
Nr 15: w tym domu mieszkał pułkownik profesor Jerzy Jan Higier (1917-1989) - naczelny ginekolog WP, autor ponad 200 publikacji na temat m.in. walki ze śmiertelnością okołoporodową noworodków.
Nr 20: na tym terenie w 1861 roku Samuel Orgelbrand postawił swoją odlewnię czcionek a następnie pracownię stereotypii i introligatornię. Teren połączony był z budynkami odwachu przy ul. Krakowskie Przedmieście (dziś nr 66).
Nr 21: Kamienica. Powstała w 1815-30. W czasie wojny zniszczona, odbudowana w 1949-51
Nr 23: Kamienica karmelitów. Zbudowana w 1828
Nr 24: Kamienica. Powstała w 1815-30. W czasie wojny zniszczona, odbudowana w 1949-51
Nr 25: kamienica Walusińskich. Powstała w 1860 w stylu neogotyku angielskiego. Wymaga ona szybko zabezpieczenia i renowacji. Od kilku lat wisi napis, że przebywanie w budynku jest niebezpieczne.
Nr 26: Pałac Kazanowskich. Na ścianie posesji, w podwórzu, umieszczona jest tablica związana z Potopem Sienkiewicza: Tu, u stóp pałacu Kazanowskich, walczył z małpami pan Zagłoba.
Nr 28: kamienica Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności. Powstała w 1841 wg planów Jakuba Gaya, właśnie dlatego napis na fasadzie głosi: Dom Gaya
Nr 31: kamienica z XIX w. Kiedy Bednarska prowadziła do mostu, mieścił się tu hotel Smoleński, który wyniósł się stąd wraz z otwarciem mostu Kierbedzia w 1864.
Data nadania nazwy: ok. 1770 roku