Michał Elwiro Andriolli (1836-1893) - malarz, rysownik, ilustrator. Urodził się w Wilnie - jego matka była Polką, ojciec zaś Włochem. Studiował w Petersburgu i Rzymie. Za udział w powstaniu styczniowym na Litwie został aresztowany i osadzony w więzieniu w Kownie, skąd udało mu się zbiec. Znalazł się w Londynie, gdzie stawiał swoje pierwsze kroki jako ilustrator gazet. Ciężkie warunki zmusiły go do wyjazdu do Paryża, jednak i tam czuł się obco. Próba powrotu do Królestwa Polskiego okazała się nie udana - został zatrzymany i w świetle ciążącego na nim wyroku zesłany w głąb Rosji. Osiadł w miejscowości Wiatka, gdzie wyspecjalizował się w rysunkach postaci i obrazach cerkiewnych. W 1871 roku - na mocy carskiej amnestii - wrócił do kraju i zamieszkał w Warszawie. Szybko stał się uznanym grafikiem najpopularniejszych wówczas czasopism - "Kłosów", Tygodnika Ilustrowanego" czy "Biesiady Literackiej". Przez lata uwieczniał - najczęściej ołówkiem - życie codzienne stolicy, rysował również sceny myśliwskie czy batalistyczne. W swym dorobku miał rysunki zabytków, pejzaże a także fantastyczne stwory zaczerpnięte z różnych podań i baśni. Osobnym rozdziałem były jego ilustracje książkowe, m.in. do "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza czy "Starej baśni" Józefa Ignacego Kraszewskiego. Jego warszawskim adresem zamieszkania był "Dom Na Źródłach" - kamienica Wincentego Brodowskiego znajdująca się u zbiegu ulic Sewerynów (dawniej Źródłowej) i Oboźnej (całkowicie zniszczony podczas Powstania Warszawskiego i nigdy nieodbudowany). W 1883 roku opuścił stolicę i wyjechał do Paryża, poświęcając się całkowicie ilustracji książkowej. Po powrocie do kraju rozpoczął cykl podróży, podczas których malował obrazy dla kościołów. Zmarł w trakcie jednej z nich, w Nałęczowie.

Stan obecny:

róg ul. Wrocławskiej: kapliczka z figurą św. Krzysztofa.

Nr 1: Przedszkole nr 216.
Gimnazjum nr 83 im. Konstancji Markiewicz.
Warszawskie Towarzystwo Ringo.

Bloki osiedla Bemowo. Powstawały od 1977 do końca lat 80 wg proj. Jerzego Gronczewskiego dla ok. 30.000 mieszkańców. W 1980 wprowadzili się pierwsi lokatorzy.

Data nadania nazwy: 1980.02.22