Powstał w latach 50 XVIII w. Miał 2 pietra i środkowy ryzalit, zwieńczony trójkątnym szczytem. Na 1. piętrze istniał balkon z kutą, koszową balustradą. W XIX w. mieszkał tu Dyrektor Generalny wydziału Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Ignacy Badeni. Mieszkała tu również kasztelanowa połaniecka Marianna ze Świdzińskich Lanckorońska w 1802-26, wraz siostrami zwana Trójcą Świętą, ponieważ były aż tak bogobojne; prowadziły reuniony towarzyskie bez muzyki, kart i tańców. W 1834 zamieszkali tu Magdalena i Wacław Łuszczewscy, rodzice Jadwigi (1834-1908), znanej później pod pseudonimem Deotyma (8 lat później przenieśli się do pałacu Zamoyskich). Za ich czasów odbywały się tu poniedziałkowe przyjęcia dla czołówki arystokratycznej, finansowej, naukowej, literackiej i duchowieństwa. Mimo snobizmu i przesadnej etykiety, salon Łuszczyńskich zajmował pierwsze miejsce w warszawskim środowisku kulturalnym. Mieszkał tu również muzyk Andrzej Rajczak. Pod koniec wieku XIX mieścił się tu ekskluzywny magazyn lamp a także sklep winno-kolonialny, antykwariat Fajwla Blumenthala (od 1873 działała przy księgarni Czytelnia Polska), magazyn mody damskiej W. Kuhnke i drugi B. Marcinkowskiej, sklep z genewskimi zegarkami Władysława Grabaua (przeniesiony z nr 69). Zamieszkał tu również Teodor Chrząński herbu własnego (1821-1887) - malarz i heraldyk, wieloletni pracownik Heroldii Królestwa Polskiego do jej rozwiązania w 1861 roku a następnie Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Na pocz. XX w. istniał tu hotelik Neapol, sklep kolonialny Merkury, skład apteczny L. Budzyńskiego, zakład pogrzebowy B. Kamińskiego, sklep z zegarami W. Grabaua i 2 składy fortepianów: C.M. Schroedera i M. Wąsowskiego. W 1913 otwarto tu magazyn bielizny i konfekcji męskiej Siewicz & Waszkiewicz. W 1918 mieściła się tu restauracja Stanisława Szafrana, a od 1928 działał tu sklep z tytoniem Muza, sklep z rowerami Impet, salon z zegarami W. Grabaua, skład apteczny Lucjana Budzyńskiego i skład fortepianów Wąsowskiego.