Powstała w 1823 wg proj. Szucha. W latach ’80 XIX w. kamienicę przebudowano wg proj. Adolfa Schimmelpfenniga. Mieściła się tu wytwórnia fortepianów Aleksandra Janiszewskiego i sklep Fabryki Broni Palnej i Rewolwerów Juliana Stapfa. Od 1872 działała tu redakcja literackiego pisma Niwa. W 1882-8 działał tu teatrzyk ogródkowy Nowy Świat. Na pocz. XX w. mieścił się tu magazyn ubiorów męskich J. Orzechowskiego, sklep z konfekcją braci Zander, sklep ze srebrem i platerami P. Łątkowskiego i magazyn pianin i fortepianów B. Strzeleckiego. Latem 1910 występował tu Teatr Mały z Filharmonii. W 1919 zaczynał tu teatr Renaissance, a od 1921 działał już teatr Wodewil Wiktorii Kaweckiej z widownią na 1200 miejsc. W 1927 teatr przekształcił się w kino Wodewil, działające do 1930. Po remoncie, w 1931 otwarto kino Majestic, z wnętrzami Jerzego Gelbarda i Grzegorza i Romana Sigalinów. Obok kina działały sklep z biżuterią G. Bargoina, bar Kokos (założony przez pracowników bufetu z wyścigów końskich z Pola Mokotowskiego), sklep galanteryjny W. Łacanowskiego, sklep z kawą wiedeńską Julius Meinl (w czasie okupacji przeniesiony do nr 27), 2 sklepy z obuwiem, zakład fotograficzny, sklep kolonialny Józefa Lenartowicza, sklep z kapeluszami męskimi i magazyn z kosmetykami Feliksa Hertza. Do okresu wojny mniejsze sklepy się zmieniały kilkakrotnie. Po wojnie odbudowano kamienicę bez dawnych zdobień. Przed wyjazdem do Salonik mieszkał tu Jerzy Iwanow-Szajnowicz (1911-1943) - działacz ruchu oporu, słynny "agent nr 1", o czym informuje umieszczona na frontowej ścianie budynku tablica z brązu, odsłonięta 26.10.1985 roku.