Powstała w 1819 wg proj. Lessla dla mistrza murarskiego Wojciecha Bobińskiego. W 1827-37 mieszkał tu konsul francuski Raymond Durand, autor pamiętnika „Depesze z powstańczej Warszawy 1830-31”. Konsul zajmował 8 pokoi w oficynie. W 1827 działała tu cukiernia Fryderyka Bulla i mieszkał tu senator Zygmunt Kurnatowski. Na pocz. XX w. działało tu biuro Oddziału Warszawskiego Siemens i Halske. W latach ’20 XX w. kamienica należała do Jadwigi Rey, gdzie mieściły się biura ni przedstawicielstwa firm: AEG, Siemens, ale także sklep z obuwiem Antoniego Świerszcza. W czasie odbudowy po wojennych zniszczeniach, rozebrano część wschodnią pod budowę ul. Gałczyńskiego, a zachodnią część obniżono i pozbawiono wystroju. Środkowa pozostała z eklektycznym wystrojem, który niebawem i tak skuto.