Kamienicę utworzono w 1722-27, łącząc 3 inne kamienice w jedną, wg projektu Karola Baya. Mieściła w sobie kolegium jezuickie, ufundowane przez biskupów płockiego i krakowskiego: Ludwika i Andrzeja Załuskich. Wykładowcami byli m.in. Grzegorz Piramowicz, Franciszek Bohomolec i Adam Naruszerwicz, Albertrandi. Po kasacie zakonu nadal mieściła się tam szkoła. Uczniowie byli dość swawolni, za czasów saskich nawet zdarzało się, iż zaczepiali przechodniów... Nie tłumiła wesołości bliskość cmentarza ani zakonnicy. W 1773, po kasacie zakonu, budynek przeszedł na własność KEN, a potem została własnością księgarza Dufoura. Później mieszkali tu Jakub Kubicki, Franciszek Pinck, mieściła się tu Szkoła Lekarska, potem realna średnia, a w latach międzywojennych Muzeum Pedagogiczne.. Rok 1944 budynek przetrwał w dobrym stanie, zachował salę teatralną. Renowację prowadził w 1953-9 Witold Kłębkowski na potrzeby Nauczycielskiego Domu Kultury, w którym mieścił się również Teatr Adekwatny. Tablica poświęcona Pracownikom Edukacji Narodowej, ufundowana w 1923 przez nauczycielstwo odrodzonej Polski.