Lucjan Żeligowski (1865-1947)  oficer armii rosyjskiej, generał broni w Wojsku Polskim. Początkowo związany z armią rosyjską, brał udział m.in. w wojnie rosyjsko-japońskiej (1904-1905). W czasie I wojny światowej dowodził 4 Dywizją Strzelców Polskich w Rosji (nazwaną Dywizją Żeligowskiego), która weszła później w skład 10 Dywizji Piechoty. Po wojnie współpracował z J. Piłsudskim, wsławił się zdobyciem Wilna. W 1923 roku awansował na stanowisko generała broni. Pełnił też funkcję ministra spraw wojskowych. Pomógł Piłsudskiemu w dokonaniu przewrotu majowego, po czym przeszedł w stan spoczynku. W latach 1935-1939 był posłem na sejm. Podczas II wojny światowej przebywał we Francji i w Anglii, gdzie był członkiem Rady Narodowej Rzeczypospolitej Polskiej.

Stan obecny:
 
 Data nadania nazwy: 1957.04.07