Jan Onufry Zagłowa herbu Wczele - jeden z głównych bohaterów "Trylogii" Henryka Sienkiewicza, będący ucieleśnieniem stereotypu polskiego szlachcica. Na kartach powieści pojawił się już w "Ogniem i mieczem" w karczmie w Czehryniu, w trakcie powstania Chemilnickiego eskortował Helenę Kurcewiczównę, zaprzyjaźnił się z Wołodyjowski, Podbipiętą i Skrzetuskim, tworząc zgraną kompanię. Walczył w obronie Zbaraża. W "Potopie" to on okrzyknął Janusza Radziwiłła zdrajcą, przyłączył się wraz z przyjaciółmi do konfederatów. W "Panu Wołodyjowskim" wydobył Wołodyjowskiego z zakonu a później wraz z nim i jego żona Basią Jeziorkowską zamieszkał w Chreptiowie.
 Upamiętnienia:
ul. Krakowskie Przedmieście 62 (od strony ul. Bocznej - mur ogrodu ss. Karmelitanek) - Pałac Kazanowskich - tablica upamiętniająca jego walkę z małpami, opisaną w "Potopie" (odsłonięcie - rok 1952).
 
Do 1954.08.03 był patronem dzisiejszej ul. Siemiatyckiej a do 1960.05.05 ulic: Wczele (miała ona wówczas przy nazwie "1") oraz "Fortel (z "2" przy nazwie).

Stan obecny:
 Bloki osiedla Niedźwiadek. Powstały w poł. lat 70 XX w. wg proj. Jerzego Gieysztora. Jest tu ok. 70 domów dla 20.000 mieszkańców.
 Data nadania nazwy: 1977.08.01