Władysław Bandurski (1865-1932) - biskup, działacz niepodległościowy. Urodził się w Sokalu. Święcenia kapłańskie uzyskał w 1887 roku, ukończywszy uprzednio studia teologiczne na Uniwersytecie Lwowski i Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Terenem jego posługi była Galicja - początkowo był kapłanem w Kamionce Strumiłowej, potem kanonikiem kapituły krakowskiej, później zaś biskupem pomocniczym archidiecezji lwowskiej. Podczas I wojny światowej, blisko związany z Józefem Piłsudskim, został kapelanem I Brygady Legionów Polskich. W 1919 roku mianowany został biskupem polowym, rok później zaś biskupem polowym Wojska Litwy Środkowej. Jego kazania miały charakter wizjonerski, był tez autorem broszur i scenicznych utworów literackich (m.in. "Ducha nie gaście. Mowy i przemowy patriotyczne"). Zmarł w Wilnie i tam został pierwotnie pochowany, 3 VIII 1996 roku jego szczątki zostały przeniesione do Warszawy.


1951.05.15- 1967.10.06 był patronem obecnej ul. Janowieckiej, do 1953.05.28 jego imię nosiły zaś ulice: Bursztynowa, Juliusza Osterwy, Sabały oraz Wieniecka.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1979.01.01, jednak nazwa ta prawdopodobnie istniała przed przyłączeniem Ursusa do Warszawy.