Witold Jan Doroszewski (1899-1976) - językoznawca, polonista. Pochodził z Moskwy, gdzie spędził młodość. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął na miejscowym uniwersytecie studia językoznawcze, jednak tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości przeprowadził się do stolicy gdzie w 1923 roku ukończył UW, kształcąc się m.in. pod kierunkiem Stanisława Szobera. Przez kilka kolejnych lat uzupełniał swą wiedzę m.in. w Paryżu, w 1929 roku został kierownikiem Katedry Języka Polskiego Uniwersytetu Warszawskiego a rok później profesorem tejże uczelni (na emeryturę przeszedł prawie po czterdziestu latach pracy). Specjalizował się w gramatyce opisowej, dialektologii, fonetyce, leksykologii, słowotwórstwie i językoznawstwie, tworząc warszawską szkołę tej dziedziny nauki. Podczas okupacji hitlerowskiej działał w tajnym nauczaniu. Od 1950 roku kierował pracami nad wydanym w latach 1958-1969 11-tomowym "Słownikiem języka polskiego". W 1954 roku został kierownikiem Zakładu Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk, której był członkiem. Był autorem kilkudziesięciu publikacji naukowych, m.in. "Podstawy gramatyki polskiej", "Język Warszawy", "Elementy leksykologii i semiotyki", "Język, myślenie, działanie", "Język polski w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej", "Język Teodora Tomasza Jeża (Zygmunta Miłkowskiego)", "Kryteria językowe narodowości", "Kryteria poprawności językowej", "Łączne i rozdzielne pisanie wyrazów", "Monografie słowotwórcze", "Mowa mieszkańców wsi Staroźreby", "Myśli i uwagi o języku polskim", "Myśli o perspektywach rozwoju językoznawstwa", "O definicję fonemu", "O funkcji poznawczo-społecznej języka", "Pokrewieństwo językowe w świetle faktów dialektycznych", "Przymiotniki złożone w języku polskim i ich pisownia", "Studia i szkice językoznawcze", "Studium języka a studium literatury", "Uwagi o metodach geografii lingwistycznej", "Wśród słów, wyrażeń i myśli", "Z zagadnień fonetyki ogólnej", "Zasady poprawnej wymowy polskiej" i popularno-naukowych (np. zbiorów artykułów "O kulturę słowa", "Rozmowy o języku"). Regularnie spotykał się też ze słuchaczami Polskiego Radia, w którym prowadził "Radiowy Poradnik Językowy". Zmarł w Warszawie.

Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, kw. R, rz. VI, miejsce 6/7.

Stan obecny:

Bloki osiedla Górczewska. Powstało w 1977-1985 wg proj. Krzysztofa Tauszyńskiego. Przeznaczone na 25.000 mieszkańców.

1976.10.25.