Tadeusz Boy-Żeleński (1874-1941) - pisarz, tłumacz, krytyk, satyryk, z zawodu lekarz. Był rodowitym warszawiakiem, synem znakomitego kompozytowa Władysława Żeleńskiego. Swoje młodzieńcze życie związał jednak z Krakowem, gdzie studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim i gdzie debiutował jako satyryk zakładając kabaret literacki "Zielony Balonik". Przez kilkanaście lat pracował jako lekarz, publikując prace naukowe. W Warszawie znalazł się ponownie w roku 1922 (zamieszkał w domu przy ul. Smolnej 11), wiążąc się z "Kurierem Porannym", "Wiadomościami Literackimi" i Teatrem Polskim, w którym został kierownikiem literackim. Był edytorem "Biblioteki Boya", w której publikował wszystkie swoje przekłady z literatury francuskiej (uhonorowany został za to wieloma nagrodami francuskimi, w tym Krzyżem Komandorskim Legii Honorowej), sam napisał m.in. "Słówka", "Znasz-li ten kraj" i "Obrachunki fredrowskie". Z tutejszej działalności medycznej na szczególna uwagę zasługuje założenie pierwszej w tym mieście Poradni Świadomego Macierzyństwa. Po wybuchu wojny przeniósł się do Lwowa, gdzie na Uniwersytecie Jana Kazimierza objął Katedrę Historii Literatury Francuskiej. Przypadkowo aresztowany, zginął z grupa profesorów rozstrzelany przez hitlerowców na stokach Kadeckiej Góry.
Upamiętnienia:
ul. Smolna 11 - frontowa ściana kamienicy, w której mieszkał i pracował w latach 1922-1936 - tablica wykonana z piaskowca (odsłonięcie- lata 50-tych XX wieku).

Stan obecny:
Nr 4\6: Dom Towarzystwa Kredytowego Miejskiego. Zbudowany w latach 1938-49 wg proj. Bohdana Pniewskiego. Wcześniej stały tu baraki wojskowe, po wojnie zajęte przez Spółdzielnię pracowników NBP. W podłodze nowoczesny system ogrzewania. Mieszkał tu profesor Stefan Ignar (1908-1992) - ekonomista, działacz ruchu ludowego, wieloletni wykładowca SGGW-AR, poseł na Sejm PRL (1952-76) z ramienia ZSL, wicepremier (1956-69), członek Rady Państwa (1969-72).
Data nadania nazwy: 1961.11.24.