Julian Adolf Święcicki (1848 lub 1850-1932) - pisarz, poeta, krytyk literacki, tłumacz, lingwista. Pochodził z Kozienic, jednak już jako gimnazjalista znalazł się w stolicy. Tu uczestniczył w powstaniu styczniowym a po uzyskaniu świadectwa dojrzałości został studentem Szkoły Głównej następnie zaś Uniwersytetu Warszawskiego, zgłębiając tajniki nauk historyczno-filologicznych. W 1871 roku uzyskał dyplom i wówczas objął funkcję sekretarza Rady Zarządzającej Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Już wówczas był autorem licznych wierszy o tematyce miłosnej, które ukazywały się na łamach warszawskich czasopism. W 1876 roku w "Kłosach" ukazał się jego poemat "Opętany". Później pisał wierszem komedie ("O własnej sile"), dramaty ("U wrót szczęścia") ale zasłynął jako znakomity tłumacz literatury hiszpańskiej, portugalskiej i francuskiej a także autor studiów literackich dotyczących literatury światowej. W 1888 roku został członkiem redakcji "Biblioteki Warszawskiej". Właśnie tutaj opublikował swoje najsłynniejsze dzieła, m.in. "O poetach i poezji arabskiej przed Mahometem", "Przegląd literatury hiszpańskiej", "Najznakomitsi komediopisarze hiszpańscy". Dość duże zainteresowanie taką tematyka skłoniło go do rozpoczęcia wydawania w 1901 roku "Historii literatury w monografiach" - przez dwa lata opublikował siedem tomów, w których przybliżył czytelnikom literaturę egipską, babilońską, asyryjską, chińską, japońską, arabską, indyjską, perską a także żydowską. W swoim mieszkaniu przy ul. Marszałkowskiej 73 przez wiele lat prowadził salon literacki, w którym gościli wszyscy wybitni pozytywiści warszawscy. Siostrą jego żony była znana wówczas pisarka Hajota (Helena Janina z Boguckich Pajzderska, żona podróżnika Stefana Szolc-Rogozińskiego). Po przejściu na emeryturę w 1912 roku został wiceprezesem Komitetu Budowy Pomnika Fryderyka Chopina w Warszawie. Należał do Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, przez pewien czas był również prezesem Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Aktywnie zajmował się weteranami powstania 1863 roku, udzielając się w ich związku. Zmarł w Warszawie.
Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, Aleja Zasłużonych, 5 grób od strony zachodniej.

Stan obecny: 
 
 Nr 2: w tym domu mieszkał Jacek Marcin Jedynak (ur. 1943) - architekt, laureat wielu konkursów, m.in. centrum Warszawy - I etap (1968), centrum Żoliborza "Kaskada" (1968), zagospodarowanie pl. Teatralnego (1969), centrum Warszawy - II etap (1969), gmach MSZ (1973), projekt koncepcyjny zachodniego centrum Warszawy (1974).
 
 Data nadania nazwy: 1938.01.01