Są dwa znaczenia tego słowa.
 Strubiczowie - mieszczanie warszawscy, zajmujący się głównie handlem. Jej najsłynniejszym przedstawicielem był niewątpliwie:
 Baltazar zwany też Balcerem (1590-1657) - burmistrz i wójt Starej Warszawy. W 1628 roku został ławnikiem, rok później rajcą, potem szafarzem, by w latach 1637-1650 aż pięciokrotnie pełnić najwyższy urząd. Z ramienia miasta witał przybywających tu w 1637 roku króla Władysława IV Wazę z małżonka Cecylią Renatą, on również zbudował królewskie składy soli nad Wisłą (niejako nadając temu miejscu nazwę "Solec") a także wybrukował plac przed kościołem św. Anny przy Krakowskim Przedmieściu. Był właścicielem dwóch kamienic przy Rynku Starego Miasta - pod nr 4 (zwanej do dziś Strubiczowską) oraz pod nr 27 (zwana dziś Fukierowską), prawdopodobnie jego była również ta pod nr 21 a (zwana dziś Klucznikowską), co sugerować może stylizowana litera "S".
 
 Strubiczowie - rody szlacheckie pieczętujące się herbem Strobicz (Strubicz). Przedstawiał on czwórdzielna w krzyż tarczę z piątym - sercowym - polem pośrodku. W polach naprzemiennych (prawym górnym i lewym dolnym) na czerwonym tle znajdował się srebrny topór. W polu lewym górnym dzielonym w słup (na lewo czerwony, na prawo srebrny) znajdował się dwugłowy orzeł, również podzielony, z lewej srebrny, z prawej czerwony. W polu prawym dolnym był zaś "negatyw" tamtego pola. Pośrodku, w polu podzielonym ukośnie od prawego górnego rogu (u góry pole złote, u doły błękitne), znajdowała się identycznie podzielona kozica w kolorze czarnym (u góry) i złotym (u dołu). Posługiwała się nim jedynie rodzina Strubiczów (również w pisowni Strobicz, Strobycz i Strubitz).

Stan obecny:
 Bloki osiedla Jadwisin. Powstały na pocz. lat 60 XX w. wg proj. Barbary Brukalskiej. Początkowo osiedle zwało się Okęcie-Pola, ale rada mieszkańców przekształciła nazwę na Jadwisin, bez związku z żadną historyczną nazwą. Bloki przede wszystkim 10-piętrowe, pawilony handlowe. Zamieszkało tu ok. 6.000 mieszkańców.
 Data nadania nazwy: 1962.04.12