Stefan Pogonowski (1895-1920) - porucznik piechoty Wojska Polskiego, poeta. Pochodził z ziemiańskiej rodziny osiadłej w majątku Domaniewice na ziemi łęczyckiej, jednak dzieciństwo spędził w Łodzi. Był absolwentem wileńskiej Szkoły Junkrów, podczas I wojny światowej - w stopniu chorążego - walczył w szeregach Armii Imperium Rosyjskiego na froncie rosyjsko-austriackim. Jeszcze w 1915 roku objął dowództwo kompanii 177. Izboskiego Pułku, przechodząc chrzest bojowy w bitwie nad Lubaczówką. Awansowany do stopnia podporucznika wsławił się walkami z Niemcami pod Mołodecznem, Postawami oraz Rygą. Nie zgadzając się z ideą rewolucji bolszewickiej przedostał się do mińska, gdzie w I 1918 roku znalazł się w szeregach sformułowanego przez generała Józefa Dowbora-Muśnickiego I Korpusu Polskiego w Rosji a po konieczności złożenia broni przed Niemcami - kilka miesięcy później - przedostał się do Odessy i tam przeszedł pod rozkazy generała Lucjana Żeligowskiego w jego 4. Dywizji Strzelców Polskich. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości przydzielony został do 28. pułku Strzelców Kaniowskich, dowodząc podczas wojny polsko-bolszewickiej jego I Batalionem. Poległ w Zamostkach Wólczyńskich pod Radzyminem. Pośmiertnie awansowany do stopnia kapitana, odznaczony również krzyżem Virtuti Militari.
Spoczwa:
Stary Cmentarz w Łodzi.

Stan obecny:
Nr 29: w tym domu mieszkał Stanisław Ciborowski (ur. 1925) - profesor chemii, specjalista w zakresie syntezy organicznej i chemii radiacyjnej (główny przedmiot badań - proces syntezy cykloheksanolu z benzenu), autor takich publikacji, jak "Chemia radiacyjna związków nieorganicznych", "Chemia radiacyjna związków organicznych" czy "Inżynieria chemiczna".

Data nadania nazwy: 1928.05.14 (z przerwą 1951.12.20 - 1991.01.09, kiedy to ulica ta nazywała się Zaułek).