Mieczysław Fogg wł. Fogiel (1901-1990) - piosenkarz, także aktor. Był rodowitym  warszawiakiem (młode lata spędził w kamienicy Haberbuscha i Schielego  przy pl. Trzech Krzyży), pracował jako kasjer kolejowy. Amatorsko  śpiewał w chórze kościoła św. Anny, profesjonalnego śpiewu uczył go - z  polecenia Jana Kiepury - Ludwik Sempoliński. W 1929 roku związał się z  Chórem Dana a dwa lata później eksternistycznie zdał egzamin aktorski.  Do wybuchu II wojny światowej - oprócz licznych koncertów w kraju i na  obczyźnie a także nagrań - wystąpił w kilku filmach (m.in. "Parada  Warszawy", "Wacuś"), w 1938 roku został wybrany najpopularniejszym  piosenkarzem Polskiego Radia. Okres okupacji hitlerowskiej spędził w  stolicy, występując w kawiarniach prowadzonych przez artystów, podczas  Powstania Warszawskiego walczył w szeregach Zgrupowania "Krybar".  Aktywnie wspomagał ludność pochodzenia żydowskiego, za co Instytut Yad  Vashem uhonorował go medalem „Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata.W  wyzwolonym kraju krótko był właścicielem „Café Fogg z siedzibą przy  ówczesnej ul. Marszałkowskiej 119 (teren dzisiejszego placu Defilad),  później zaś we własnym mieszkaniu przy ul. Koszykowej 69 założył  wytwórnię płytową "Fogg Record". W sumie nagrał ponad 700 piosenek, z  których największą popularność zdobyły niewątpliwie "Jesienne róże", "Kiedy będziesz zakochany", "Pamiętam twoje oczy", "Pierwszy siwy włos", "Pieśń o matce", "Piosenka o mojej Warszawie", "Serce matki", "Starszy pan", "Ta ostatnia niedziela", "W błękicie oczu twych", "Walczyk Warszawy" oraz "Co nam zostało z tych lat". Pod koniec życia mieszkał w domu przy al. Wyzwolenia 16. Był autorem tomiku wspomnień "Od palanta do belcanta". Zmarł w Warszawie.

Spoczywa:
Cmentarz Bródnowski, kwatera 10 A, rząd I, miejsce 4-5.

Upamiętnienia:
ul. Koszykowa 69 - dom, w którym mieszkał do 1952 roku - tablica pamiątkowa (odsłonięcie - X 2010).

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 2001.07.09