Romuald Gutt (1888-1974) - czołowy przedstawiciel modernizmu w architekturze polskiej. Był rodowitym warszawiakiem, jednak kształcił się w Szwajcarii, gdzie w Zurychu ukończył szkołę średnią a w Winterthur uczęszczał do Wyższej Szkoły Technicznej. Jego pierwszym mistrzem był Czesław Przybylski. Zanim jednak na dobre zajął się architekturą został współwłaścicielem Szkoły Sztuki Zdobniczej. Przy projektowaniem budynków za najważniejszą cechę uważał ich funkcjonalność. Tworzył zarówno pojedyncze domy, jak i szkoły, obiekty użyteczności publicznej czy cmentarze wojenne. Jego wizytówką stała się odsłonięta cegła oraz elementy konstrukcyjne budynków.Jeszcze przed wojną był wykładowcą architektury krajobrazu na SGGW, tuż przed wybuchem wojny został profesorem nadzwyczajnym Akademii Sztuk Pięknych. Podczas okupacji hitlerowskiej prowadził tajne wykłady w ASP. Tuż po wojnie piastował obowiązki dziekana Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, w 1966 roku został laureatem pierwszej honorowej nagrody przyznanej przez Stowarzyszenie Architektów Polskich. Najważniejsze projekty, które zrealizował w stolicy, to niewątpliwie: "Hotel Oficerski" przy pl. Inwalidów 10, gmach Ambasady Chińskiej przy ul. Bonifraterskiej, gmach Miastoprojektu przy ul. Królewskiej 27, gmach GUS przy ul. Wawelskiej 1, gmach Szkoły Nauk Politycznych przy ul. Wawelskiej 56, gmach Instytutu Biologii przy ul. Pasteura 3, liczne wille na Saskiej Kępie, Żoliborzu i Mokotowie. Zmarł w Warszawie.

Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, kwatera 6, rząd IV, miejsce 5.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1979.01.31