Ulica prowadziła do XVIII-wiecznej wsi (folwarku) Potok (powiat warszawski, gmina Młociny, parafia Wawrzyszew), nazwanej tak dzięki potokom, które licznie płynęły tędy w kierunku Wisły. Położona nad Wisłą, tuż za Cytadelą, w połowie XIX w. liczyła 99 mórg (ok. 60 ha), mieszkało tu wówczas ok. 70 osób. Działały tu niewielkie fabryczki (m.in. perkalu). Już w XX w. istniały ulice Morawska, Warszawska (tędy jeździło się do Warszawy), Szlachecka (pierwszymi osadnikami byli potomkowie rodów szlacheckich), Skrzelewska, Kołobrzeska, Barszczewska, Tylżycka, Horyńska, Gawłowska, Bielicka, Skotnicka, Żukowska, Leszczyńskiego, Bydgoska ...

Dawna droga wiodąca do wsi Potok po usypanej wśród podmokłych terenów grobli. W XIX w. przy drodze istniały ubogie chałupy drewniane, zamieszkałe przez robotników pracujących w Warszawie. Od początku XX wieku, naprzeciw Żoliborza Dziennikarskiego, istniała zabudowa jednorodzinna, w połowie XX wieku zniwelowana pod osiedle bloków. Na ówczesnych ulicach Żukowskiej, Skotnickiej, Gawłowskiej, Bielickiej, Warszawskiej, Szlacheckiej i Morawskiej stoją dziś bloki i nie ma śladu po dawnym układzie ulic i po dawnej zabudowie. Na miejscu dzisiaj stojącego bloku przy ówczesnej Skrzelewskiej swój warsztat blacharski miał Julian Paczewski. Będąc również lokalnym działaczem społecznym, "zastał Potok kryty trzciną, zostawił blaszany" (między ulicami Kołobrzeską i Skrzelewską). W 1926 ulicą puszczono linię tramwajową. W latach międzywojennych zabudowano willami odcinek między Mickiewicza a Gwiaździstą. W roku 1938 doprowadzono na ulicę wodociąg.

Stan obecny:
Nr1: RKS Marymont. Pod budowę obiektu sportowego przeznaczono ulice Szczecińską i Żarnowską. Klub założono w roku 1911, jako jeden z pierwszych w Polsce. Uważa się go za najstarszy działający do tej pory w Warszawie, ale to nie do końca prawda, z uwagi na to, że w 1911 Marymont nie był w Warszawie, a zresztą sam klub zalegalizowano w 1924. Klub założyła hrabina, która była właścicielką ziemi, na której młodzież lubiła uprawiać sporty. W roku 1955 oddano obecny obiekt sportowy. W latach 70 pod naciskiem władz administracyjnych, związkowych i sportowych odbywały się tzw. fuzje i zmiany nazw klubów np. po połączeniu SKS Warszawa i Spójni Warszawa przyjęto nazwę "Spójnia-Marymont Warszawa" - potem po połączeniu dwóch Zrzeszeń Sportowych "Ogniwa" i "Spójni" klub miał występować pod nazwą Sparta Warszawa. W latach 1956-1957 czynione były próby likwidacji "Marymontu". Odebrano klubowi w brutalny sposób obiekty przy ul. Wybrzeże Gdyńskie, a sekcję przydzielono pod tzw. opiekę zakładów pracy - potem włączono je do nowego klubu Spójnia Warszawa. Tylko dzięki postawie i uporczywym staraniom działaczy oraz całej sekcji piłki nożnej "Marymont" nie dopuszczono do zabrania klubowi stadionu, co pozwoliło na rozpoczęcie działalności na powrót jako R.K.S "Marymont". W oparciu o stadion reaktywowano działalność sekcji siatkówki, hokeja na lodzie, szachowej. W roku 1964 następuje połączenie z K.S "Syrena" Warszawa a w 1973 z K.S "Łączność" Warszawa, w wyniku których powstaje silna sekcja łucznicza należąca do dnia dzisiejszego do ścisłej czołówki krajowej i europejskiej. W roku 1970 R.K.S "Marymont" przejął łyżwiarstwo szybkie z CWKS "Legia" Warszawa, natomiast w 1975 r. łyżwiarstwo figurowe z W.K.K.F. "Ogniwo". Obecnie wybudowany został Ośrodek Sportu i Rekreacji „Żoliborz. Odbywają się tu zajęcia: Tai-Chi, total body conditioning, fat burning , ABS, pilates, step, step & TBC , stretching, low & tone, gim-mix. Można skorzystać z sauny, zabiegów fizjoterapii: laser, pole magnetyczne, ultradźwięki, diadynamik, interdynamik, jonoforeza, glawanizacja, ćwiczenia w odciążeniu, gimnastyka w wodzie i na sali gimnastycznej. Prowadzone są także zajęcia dla osób z dolegliwościami kręgosłupa, korekcja wad postawy, masaże , jest terapia manualna kręgosłupa (masaż klasyczny, segmentarny, akupresura stóp, nastawianie kręgosłupa, digipunktura, bioterapia). Istnieją tu też sekcje: łucznictwo, łyżwiarstwo szybkie i figurowe (treningi na Torwarze), piłka nożna, tenis stołowy, bowling.

Nr 2b: Kamienica. Dwupiętrowa, ceglana, obecnie opuszczona, choć jeszcze kilka lat temu koczowało tu kilka rodzin
Nr 3: Budynek Pompowni Kolektora Bielańskiego. Trzy pawilony, obecnie nie używane.
Nr 4: W czasie okupacji ukrywano tu Żydów w mieszkaniu Ireny Bobińskiej.
Nr 5: Willa piętrowa. Połączona z nr 5a, 5b, 5c.
Nr 5a: Willa piętrowa. Połączona z nr 5, 5b, 5c. Dom Bandurewiczów.
Nr 5b: Willa piętrowa. Połączona z nr 5, 5a, 5c.
Nr 5c: Willa piętrowa. Połączona z nr 5, 5a, 5b. Hurtownia przyborów piśmienniczych A.M.A., dla której dobudowano pawilon z przodu.
Nr 7: Willa. Dwupiętrowa. W szczycie klatki schodowej okno rozetowe.
Nr 9: Willa. Dwupiętrowa z garażem.
Nr 11: Willa dwupiętrowa z wysuniętym dachem.
Nr 13: Willa piętrowa.
Nr 14: Pawilony usługowe.
Nr 19: Bliźniak. Wspólny z nr 21, wysunięty w kierunku ulicy.
Nr 21: Bliźniak. Wspólny nr 19. Pizzeria 21 w garażu.
Nr 23: Bliźniak. Wspólny z nr 25, wysunięty w kierunku ulicy.
Nr 25: Bliźniak. Wspólny z nr 23. Od ulicy drewniany pawilon, w którym znajduje się kwiaciarnia.
Nr 29: Czekoladowy domek. Duża, dwupiętrowa willa, biało czekoladowa, remontowana w 2006.
Nr 31: Willa. Dwupiętrowa ćwiartka domu nr 29.
Nr 31a: Dom. Piętrowy, nie odnowiony, taras z boku. Dołączony do 31.
Nr 33: Blok mieszkalny. 10 pięter, restauracja Potocka w parterze; wcześniej Babie Lato.
Nr 33a: Blok. 4 piętra, jeden ciąg z nr 35 i 37. W parterze Sklep u Andrzeja.
Nr 35: Blok. 4 piętra, jeden ciąg z nr 33a i 37. W przyziemiu Gniazdo nr 2.
Nr 37: Blok. 4 piętra, jeden ciąg z nr 33a i 35. Siedziba Spółdzielni Mieszkaniowej Potocka.
Nr 43: Pawilon parterowy. Teren straży pożarnej.
Nr 58: Blok. Wybudowany w 200?, czteropiętrowy.
Nr 60: Blok. Czteropiętrowy, ogrodzony.

Data nadania nazwy: