Adolf Pawiński (1840-1896) - historyk, archiwista, pedagog. Pochodził ze Zgierza, kształcił się na Wydziale Filologicznym uniwersytetu w Petersburgu a po jego zamknięciu w Dorpacie. Aktywnie działał w ruchu studenckim, nie wziął jednak udziału w powstaniu styczniowym. W 1864 roku otrzymał dwuletnie stypendium naukowe, dzięki któremu mógł pogłębić swoją wiedzę historyczną w Berlinie i Getyndze (na tamtejszym uniwersytecie uzyskał doktorat). W Warszawie zamieszkał w 1868 roku, obejmując posadę docenta Szkoły Głównej a później również profesora historii Polski Uniwersytetu Warszawskiego. W 1875 roku został dyrektorem Archiwum Głównego Królestwa Polskiego. Funkcję tę pełnił do końca życia a jego największym osiągnięciem było zebranie i próba opracowania archiwów dawnej Rzeczypospolitej oraz różnych polskich archiwów sądowych. Jako historyk wyszukiwał w nich i badał dokumenty instytucji skarbowych. Specjalizował się także w sprawach ustrojowo-politycznych Polski przedrozbiorowej. Wraz z Aleksandrem Jabłonowskim opracował wielotomowe dzieło zatytułowane "Źródła dziejowe", samodzielnie zaś opublikował m.in. "Polskę XVI w. pod względem geograficzno-statystycznym", "Skarbowość w Polsce i jej dzieje za Stefana Batorego", "Sejmiki ziemskie". Zmarł prawdopodobnie w Warszawie, chociaż niektórzy historycy wskazują Grodzisk Mazowiecki.
 
 Spoczywa:
 Cmentarz Powązkowski, kwatera 207, rząd VI, miejsce 25\27 (nie jest wymieniony na tablicy).
 
 Upamiętnienia:
 ul. Krakowskie Przedmieście 52/54 - kościół Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa Oblubieńca (kościół seminaryjny) - tablica epitafijna.

Stan obecny:
 
 Bloki osiedla Rakowiec. Powstawały między 1958 a końcem lat 70 XX w. wg proj. Zofii i Oskara Hansenów, Zasława Malickiego i Mariana Szymanowskiego. Na pd od Dickensa.
Nr 1: Archiwa Państwowe. Budynek powstał w 1954-6 wg Bohdana Pniewskiego.
Nr 2: Poradnia Zdrowia Psychicznego.
Rodzinny Ośrodek Terapeutyczny „Rota dla osób z problemem alkoholowym.
Data nadania nazwy: 1960.03.31