Adam Wincenty Englert (1890-1958) - podpułkownik żandarmerii WP, historyk. Urodził się w Stepaniu niedaleko Równego na Ukrainie. Podczas I wojny światowej służył początkowo w 1. Plutonie 1. Kompanii Kadrowej, później zaś znalazł się w żandarmerii polowej pod rozkazami Jana Gorzechowskiego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości rozpoczął studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim, ukończył jednak Wyższą Szkołę Handlową w Warszawie. W 1927 roku został kierownikiem Archiwum Wojskowego Biura Historycznego a osiem lat później przejął obowiązki kierownika organizacji archiwów miejskich w stolicy. Był pierwszym dyrektorem Archiwum m.st. Warszawy z siedzibą w budynku dawnego Arsenału przy ul. Długiej 52. Podczas wojny obronnej we IX 1939 roku zastępował Juliana Kulskiego na stanowisku komendanta Obrony Przeciwlotniczej Miasta. Następnie objął służbę w Biurze Informacji i Propagandy Komendy Głównej AK. Po aresztowaniu w IV 1943 roku znalazł się najpierw w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau a później został wywieziony do Niemiec - znalazł się w Sachsenhauzen a następnie w Buchenwaldzie, skąd w IV 1945 roku został uwolniony przez wojska alianckie. Nie akceptując nowej polityki państwa zdecydował się na emigrację. Osiadł w Londynie, gdzie do śmierci związany był z Instytutem Józefa Piłsudskiego.

Ciąg pieszy biegnący od ul. Bohaterów Getta wzdłuż budynku Arsenału.

Stan obecny:
 
 Data nadania nazwy: 2007.09.27 na wniosek Archiwum Państwowego m.st. Warszawy.