Nuta - znak graficzny określający wysokość i wartość rytmiczną dźwięku.

Nazwa nadana wg klucz "muzycznego" okolicznych ulic.
 

Stan obecny:
 
 Nr 1,2,3\5: Bloki osiedla Ursynów Północny. Zaczęły powstawać od 1975 wg proj. Marka Budzyńskiego. Pomysł na zabudowanie terenu powstał już w latach 60 XX w. Rozpisano konkurs i nagrodzono dwie prace: warszawską Stefana Putowskiego i krakowską Witolda Cenckiewicza. Obie poddano analizie i wyznaczono dyrektywy dla całego założenia urbanistycznego. Konkurs na projekt zabudowy Ursynowa Północnego wygrał Ludwik Borawski, ale zmarł on szybko i realizację otrzymał Budzyński. W 1976 wprowadzali się tu pierwsi mieszkańcy. Brakowało szkół i przychodni, aptek, ale stawiano Ursynów za wzorcowy projekt. Ekipy nie wyrabiały, więc ściągano kolejne z Pruszkowa, Legionowa, Siedlec, Gorzowa i Stargardu Szczecińskiego, co potęgowało chaos i bałagan i niektóre gotowe domy czekały miesiącami na podłączenie. Budowa ciągnęła się latami.
 Nr 3/5: w tym domu mieszkał Marek Budzyński (ur. 1939) - architekt, generalny projektant zespołu osiedli Ursynów Północny (1971-77), projektant Pasma Północnego Aglomeracji Warszawskiej, współautor projektu muzeum, biblioteki i archiwum WP w Cytadeli (1977). Jest współprojektantem osiedla sportowo-wypoczynkowego "Cypel Czerniakowski", jego dziełem jest też gmach kościoła parafii rzymskokatolickiej Wniebowstąpienia Pańskiego przy al. KEN 101 i pobliski pasaż.

Park im. Romana Kozłowskiego. Po północnej stronie ulicy. Jego znaczną częśc zajmuje Kopa Cwila, powstała przed 1977 rokiem z ziemi i zniszczonych prefabrykatów, przywożonych tu w trakcie budowy pobliskiego osiedla. W latach `80 krótko działał tu wyciąg narciarski i tor saneczkowy. Legendy mówia, że miała to byc osłona gigantycznego zbiornika z chlorem lub po prostu odgrodzeniem od ruchliwej ul. Puławskiej i Doliny Służewieckiej.
Roman Stanisław Jakub Kozłowski (1 II 1889 - 2 V 1977) - paleontolog i geolog, profesor. Pochodził z Zazamcza, w pobliskim Włocławku ukończył Szkołę Handlową. Nie chcąc służyc przymusowo w armii carskiej wyjechał do Fryburga, gdzie rozpoczął studia z zakresu nauk przyrodniczych, kontynuując je później na paryskiej Sorbonie i w Muzeum Historii Naturalnej, gdzie przez trzy lata prowadził badania paleontologiczne. W latach 1913-21 przebywał w Boliwii, będąc wykładowcą a później badaczem. Od 1924 roku mieszkał w Warszawie, wykładając na Wolnej Wszechnicy Polskiej a od 1927 roku kierując również Katedrą Paleontologii Uniwersytetu Warszawskiego. Podczas okupacji hitlerowskiej pracował w Państwowym Instytutcie Geologicznym, po wojnie pozostał wykładowcą akademickim. Opublikował 43 prace naukowe (m.in. "Historyczny rozwój świata organicznego", "Ramienionogi gotlandzkie polskiego Podola", "O niektórych ortydach ordowickich z okolic Petersburga", "Les gisements argento-stanifres d'Oruro en Bolivie", "Tymczasowe wiadomości o graptolitach z tremadoku Polski i o ich teoretycznym znaczeniu") a także liczne artykuły popularnonaukowe. W swym dorobku miał również wspomnienia wojenne opowiadane młodzieży, zatytułowane "Taczanka naprzód". Zmarł w Warszawie a 7 II 1992 roku park otrzymał Jego imię.
Henryk Cwil - inżynier pełniący funkcję inspektora Stołecznej Dyrekcji Inwestycji Spółdzielczych, nadzorujący wyładunek ziemi.
 
Data nadania nazwy: 1960.05.05 z uregulowaniem jej przebiegu 1976.10.24. Początkowo bowiem ulica ta biegła równolegle do ul. Rolnej między ul. Tarniny (2) a ul. ks. Wyrębowskiego (dzisiejsza Dolina Służewiecka i ul. Zawadowskiego, gdyby poprowadzić ją do al. KEN).