Jan Andrzej Morsztyn (1621-1693) - poeta, przedstawiciel baroku, polityk, pradziadek ostatniego króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego. Urodził się pod Krakowem, pochodził z rodziny szlacheckiej. Studiował na Uniwersytecie w Lejdzie (Holandia), podróżował po Europie, był m.in. we Włoszech i Francji, a po powrocie do Polski, został dworzaninem królewskim. Z czasem powierzono mu funkcje sekretarza królewskiego oraz podskarbiego wielkiego koronnego. Był politykiem profrancuskim, który spiskował z Ludwikiem XIV przeciwko Janowi III Sobieskiemu. Po wykryciu tego faktu uciekł do Francji, gdzie został sekretarzem Ludwika XIV. Jako poeta charakteryzował się niezwykła starannością, w utworach zwracał uwagę na każdy szczegół, choć z drugiej strony traktował poezję jako zabawę. Był autorem wielu przekładów na język polski, które wydano dopiero po jego śmierci. Znanymi dziełami Morsztyna są: zbiór utworów Lutnia, obejmujących ponad 200 wierszy – erotyków oraz Kanikuła albo psia gwiazda zawierająca 30 wierszy o podobnej tematyce. Inspiracją do powstania tych zbiorów były utwory Mariniego. W swojej twórczości nawiązywał także do pisarzy antycznych, włoskich i francuskich z jego okresu, a także do Jana Kochanowskiego. Podejmował również tematy polityczne (Pospolite ruszenie 1649) oraz religijne (Pokuta w kwarantannie). Zmarł w Paryżu.

Stan obecny:
Data nadania nazwy: