Józef Tadeusz Makowski - (1882-1932)  malarz. Pochodził z Oświęcimia, po ukończeniu szkoły powszechnej w Wilamowicach kształcił się w krakowskim Gimnazjum św. Anny. Otrzymawszy tam świadectwo dojrzałości w 1902 roku rozpoczął studia filologiczne i filozoficzne na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego a w roku następnym równolegle studia malarskie w pracowni Józefa Mehoffera w tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych. Już w trakcie nauki uczestniczył w wystawie malarskiej zorganizowanej w hołdzie zmarłemu Stanisławowi Wyspiańskiemu a w 1908 roku, po ukończeniu obu kierunków, przedstawił swoje pierwsze obrazy w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych oraz w warszawskim Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych. Dzięki uzyskanemu stypendium mógł podjąć dalszą naukę w Paryżu, gdzie zafascynował się kubizmem. Powstałe w tym nurcie prace prezentował w Salonie Niezależnych. W 1912 roku został jednym z przedstawicieli polskich artystów, których prace wystawione zostały podczas Prezentacji Sztuki Polskiej w Barcelonie. Zaczął wówczas pisać swój Pamiętnik, nad którym pracę kontynuował prawie do śmierci. Po wybuchu I wojny światowej  jako obywatel wrogiej monarchii austro-węgierskiej  zmuszony został do opuszczenia Paryża. Wyjechał wówczas do Doëlan i zamieszkał u Władysława Ślewińskiego (przez kilka następnych lat regularnie powracał do Bretanii i Owernii). W powstałych tam dziełach (i późniejszych) powrócił do malowania realistycznych pejzaży a także podobne stylistycznie kompozycje figuralne, czego przykładem mogą być Zagroda w Keranquernat, Widok z mostu w Esplay, Zima, Miasteczko na wzgórzu czy Powrót z połowu raków. Po roku, dzięki interwencji Władysława Mickiewicza, powrócił do Paryża, zarobkując produkcją i sprzedażą lalek dla dzieci i ozdobnych pudełek. Od tego czasu w jego obrazach dominował motyw dziecka w różnych scenach: wiejskich, teatralnych, maskaradowych. Najsłynniejsze obrazy o tej tematyce, to m.in. Szermierze, Teatr dziecięcy, Powrót ze szkoły, Kapela dziecięca, Dziewczynka sięgająca po gniazdo, Chłopcy z fujarkami, Przy kołysce, Mała modelka, W pracowni, Dwaj mali przyjaciele, Czworo dzieci z trąbą, Dziecinne Zoo, Promień słońca,, Maskarada w mroku, Dzieci z turoniem. W swojej twórczości podejmował również tematykę religijną (m.in. Chrzest w Jordanie, Święty Jerzy przebijający smoka), lubił malować również dorosłych modeli różnych zawodów (Szewc, Kolejarze, Gra w karty, Skąpiec, Portret męski z fajkami, Seans muzyczny, Jazz). Był również znakomitym grafikiem, co udowodnił drzeworytniczymi ilustracjami do Pastorałki Tytusa Czyżewskiego. Łącznie namalował ponad 600 obrazów olejnych oraz kilka tysięcy rycin, rysunków i innych artystycznych ‘drobiazgów. Zmarł na skutek wylewu krwi do mózgu , będącego następstwem krótkiej acz bardzo ciężkiej choroby, w paryskim szpitalu Hôtel Dieu.

Spoczywa:
Cmentarz Polski w Montmorency, sekcja F, rząd 4.

Stan obecny:
 
Data nadania nazwy: 1993.07.16