Lublin miasto na prawach powiatu, stolica województwa lubelskiego, położone na Wyżynie Lubelskiej nad Bystrzycą i jej dopływami: Czechówką i Czarniejówką. Prawa miejskie od 1317 roku. Nazwa pochodzi od imienia własnego Lubel albo też Lubla.
Do 1954.05.20 taką samą nazwę nosiła dzisiejsza ul. Podmokła.

Powstała ok. 1820 jako droga podwalna wzdłuż wału wokół Pragi, stanowiła granicę między Pragą a Warszawą. Później stanowiła drogę dojazdową do rogatek z Dworca Terespolskiego. W 1905 jej nazwa pojawiła się w spisach wraz z dwiema posesjami: Karoliny Hammer i Jana Leszczyńskiego. Mieszkał tu Roman Dmowski. Po 1918 zamieniono numerację ulicy z parzystych na nieparzystą. W czasie II wojny zabudowa nieco ucierpiała, ale w zasadzie dominuje tu przede wszystkim zabudowa przedwojenna.
 

Stan obecny:

Nr 1\3: Dom mieszkalny zakładów E. Wedel. Powstał ok. 1930 wg proj. Józefa Napoleona Czerwińskiego.

Nr 12\14: Piekarnia Lubelska. Zaczynała od chleba i bułek, ale teraz należy do Spółdzielni Piekarsko-Ciastkarskiej i wyrabiają jedynie ciasta. Pieczywo dowożone jest z Żerania.

Nr 13: Willa Geberów. Powstała ok. 1925, a rozbudowana w 1929-30 wg proj. Borysa Zinserlinga. Należała do właścicieli pralni, mieszczącej się obok. W połowie lat 90 XX w. ponownie rozbudowano willę.
~ Farbiarnia i pralnia Karola Gebera, założona w 1854, ale tutaj działała od 1908. W okresie międzywojennym firma rozwinęła się w firmę Charles Geber, miała 5 oddziałów w Warszawie, a pracowało tu 35 robotników i 10 urzędników. Resztki zabudowy rozebrano w końcówce XX w.

Nr 16: Budynek fabryczny garbarni. Powstał w 1900 jako fabryka wyrobów metalowych Józefa Rosenthala, w 1910 Paweł Moszkowski przejął firmę. W 1919 została ona przerobiona na garbarnię braci Lejzerowiczów.

Nr 19\21: Skup i Sprzedaż Skór Surowych oraz Garbników.

Nr 23\25: Kamienica Goldmana i Gryczków. Powstała ok. 1911, po odzyskaniu niepodległości należała do Adolfa Goldmana. Jeden z segmentów kamienicy rozebrano w 1982.

Nr 30\32: Zespół Zabudowań Produkcyjnych i składów Mechanicznej Fabryki Obuwia Polus. Firma powstała w 1921, a zabudowania wzniesiono mniej więcej w tym czasie. Od 1931 otwarto tu schronisko dla bezdomnych i bezrobotnych. W czasie nalotów w 1939 zniszczono dwa skrzydła boczne. W 1947 urządzono tu kąpielisko publiczne.

Relikty portierni. Resztki ceglanego pawilonu.
Oficyny biurowo-mieszkalne.
Wschodnie skrzydło produkcyjne.
Brama nr 4. Przedwojenna brama z oryginalna tabliczką BRAMA NR 4.
Zachodnie i południowe skrzydło produkcyjne.
Oficyny mieszkalne.
Budynki pomocnicze. Mocno przebudowane.
 

Data nadania nazwy: rok 1905.