Są dwie postaci o tym imieniu.
Augustyn Locci (1601-1660) - włoski inżynier, scenograf, dekorator wnętrz a także architekt. Był rodowitym rzymianinem, do naszego kraju przyjechał jako trzydziestolatek. Do 1651 roku pełnił funkcję architekta trzech ostatnich władców z dynastii Wazów. W 1637 roku zajął się równolegle konserwacją oraz dekoracjami w Zamku Ujazdowskim, planowaniem pałacowego ogrodu a także zaprojektował park i pałac Kazimierzowski. Sześć lat później według jego założeń przestrzennych ustawiona została Kolumna Zygmunta III. Oprócz tego specjalizował się w dekoracjach teatralnych, konstruowanych dla potrzeb królewskiego teatru.

Augustyn Winceny Locci herbu Lew (1640 lub 1650 - między 1729 a 1732) - architekt i sekretarz króla Jana IIII Sobieskiego. Był warszawiakiem, prawdopodobnie czwartym z kolei synem wspomnianego wyżej Augustyna. Nie posiadał żadnego wykształcenia technicznego, jednak dzięki wrodzonym zdolnościom podejmował się wielu prac zarówno projektanckich, jak i przeróbkowych. W swoich projektach znakomicie łączył pomysły klasyków włoskich z polską tradycją. Najsłynniejszym jego dziełem był niewątpliwie Pałac w Wilanowie zaprojektowany specjalnie dla władcy a także związane z tym inne prace, takie jak urządzenie ogrodów wokół pałacu, wzniesienie zabudowy mieszkalnej dla dworzan czy przebudowa pobliskiego kościoła św. Anny a postawieniem na wprost niego karczmy (prace prowadzone w latach 1677-94). Od 1681 roku kierował również przebudową Zamku Królewskiego, na nowo urządzając jego Łazienkę Królewską oraz Salę Teatralną. Z innych jego warszawskich prac na uwagę zasługuje m.in. kościół kapucynów p.w. Przemienienia Pańskiego i przebudowa rezydencji Andrzeja Morsztyna na Pałac Saski. Już w 1689 roku stał się posiadaczem takich - dziś warszawskich - dóbr ziemskich, jak Mokotów, Rakowiec, Wyględów, Witkowiec, Grotów i Grotówek. Jako ciekawostkę warto dodać, że w 1683 roku roku sporządził plan Warszawy, niestety nie zachowany do dnia dzisiejszego. Zmarł bezdzietnie w Warszawie, spoczął w kościele karmelitów na Lesznie.

Stan obecny:

Nr 4 (?): Niezniszczalny Domek. Powstał ok. 1950 na Śląsku, jako dom pewnego fizyka. Ten, przenosząc się do Warszawy, zabrał go ze sobą i ustawił z powrotem na Nałęczowskiej. Jednak, w związku z budową osiedla Stegny, bieg ulicy się zmienił i przebiegał prosto przez dom, dlatego - z pomocą rodziny - przeniósł go parę metrów dalej.
 

Data nadania nazwy: 1959.03.25