Gottfried Wilhelm Leibniz (1646-1716) - niemiecki filozof, matematyk, prawnik, inżynier mechanik, fizyk a także historyk i dyplomata. Pochodził z Lipska, gdzie jego ojciec wykładał filozofię na miejscowym uniwersytecie. Był niewątpliwie "cudownym dzieckiem", bowiem studia filozoficzne rozpoczął w wieku 15 lat w rodzinnym mieście. Później - bez aprobaty rodziny - kształcił się w Heidelbergu oraz Jenie w zakresie fizyki, matematyki i prawa. Po powrocie do rodzinnego miasta - już jako doktor praw - krótko pracował na uczelni, po czym wstąpił do służby dyplomatycznej i znalazł się najpierw na dworze Ludwika XIV a następnie udał się do Londynu. Podczas pobytu w Paryżu m.in. skonstruował maszynę do liczenia i - niezależnie od Izaaka Newtona - opracował rachunek różniczkowy, o którym kilkustronicową pracę opublikował kilkanaście lat później - w 1684 roku - na łamach założonego przez siebie czasopisma matematycznego. Wcześniej znalazł się w Hanowerze, gdzie aż do śmierci był osobistym asystentem księcia Jerzego Ludwika. Jego najważniejsze dokonania dotyczą oprócz wspomnianej matematyki - do której wprowadził również m.in. symbole różniczek, całki, pojęcia "funkcja" i "współrzędna" a także znak "=" - również filozofii, które przedstawił w trzech słynnych pracach: Nowe rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, Teodycea i Monadologia. Nawiązując do filozofii Kartezjusza był przekonany o odrębności każdej jednostki, udowadniał istnienie zarówno Boga, jak i zła, próbował stworzyć definicję prawdy. Zmarł w Hamowerze, osamotniony a do tego posądzony przez Newtona o plagiat różniczek.

Stan obecny:
Data nadania nazwy: 1961.11.24