Jakub Kubicki (1758-1833) - jeden z najwybitniejszych architektów okresu klasycyzmu. Był rodowitym warszawiakiem, absolwentem kolegium jezuickiego i uczniem Dominika Merliniego. Jako dziewiętnastolatek znalazł pracę przy budowie zboru ewangelicko-augsburskiego i trafił pod opiekę Szymona Bogumiła Zuga. Ten dość szybko poznał się na jego talencie architektonicznym - w 1781 roku przekazał go na służbę do króla Stanisława Augusta Poniatowskiego a władca w 1783 roku ufundował mu czteroletnie stypendium naukowe we Włoszech. Po powrocie do kraju został nobilitowany (herb Kolumna Skrzydlata), natychmiast też przystąpił do konkursu na projekt Świątyni Opatrzności Bożej (wotum za Konstytucję 3 Maja), który wygrał. Na przełomie wieków wyjechał ze stolicy, zajmując się głównie projektowaniem dworków. W 1805 roku dokonał przebudowy klasztoru Jezuitów w Krzemieńcu na potrzeby słynnego Liceum a rok później powrócił do Warszawy, gdzie został budowniczym rządowym. Zajął się wówczas porządkowaniem architektonicznym miasta - dokonał przebudowy Katedry św. Jana, Kościoła Ujazdowskiego i sporządził takie projekty dla Zamku Królewskiego, dokonał rewitalizacji otoczenia pałacu Krasińskich. Jego dzieła charakteryzował często kolumnowy portyk oraz charakterystyczny występ na całej wysokości budynku zwany ryzalitem. W 1816 roku został intendentem wszystkich budowli rządowych. Z tego okresu pochodzą słynne Warszawskie Rogatki Miejskie - te istniejące do dziś Mokotowskie (przy pl. Unii Lubelskiej) i Grochowskie (u zbiegu ul. Grochowskiej i Lubelskiej) oraz nieistniejące - Marymonckie, Wolskie, Jerozolimskie, Golędzinowskie, Powązkowskie i Belwederskie. Wówczas też zaprojektował m.in. Cerkiew św. Trójcy (ul. Podwale 5) a przy okazji przebudowy Belwederu na siedzibę wielkiego księcia Konstantego (1818-1822) stworzył w Łazienkach ogród wzorowany na modzie angielskiej i wybudował tam m.in. Świątynię Sybilli, Świątynię Egipską, Most Egipski i Oranżerię Gotycką. Z późniejszych "łazienkowskich" projektów na uwagę zasługują maneż w obrębie Belwederu, Dom Inwalidów oraz Nowa Kordegarda. Drugim jego ulubionym miejscem prac był Zamek Królewski, gdzie w 1821 roku wzniósł na arkadach taras widokowy (dziś Arkady Kubickiego) i wyburzył stare budowle, tworząc dzięki temu okazały dziedziniec przedni. Sam przez wiele lat mieszkał w kamienicy przy ul. Jezuickiej 1/3. jako szlachcic przez wiele lat dzierżawił majątek Wilków niedaleko Czerska, który na kilka miesięcy przed śmiercią zakupił i tam właśnie zamieszkał.


1928.05.14 - 1948.11.15 był patronem ulicy na Żoliborzu (prawdopodobnie jej fragmentem jest obecna ul. Księgarzy). Wówczas biegła ona równolegle na południe do ul. Żeromskiego, między ul. Daniłowskiego a Aleją Konstytucji (dziś byłyby to ul. Lindego, Wolumen i jej hipotetyczne przedłużenie łukiem aż do ul. Conrada).

Stan obecny:

Bloki osiedla Wilanów. Powstały w 1973-86 (lub później) wg proj. Zasława Malickiego, Jolanty Lipińskiej, Wacława Piziarskiego, Urszuli Tomaszewskiej-Piziarskiej i Jerzego Semeniuka. Osiedle na ok. 10.000 mieszkańców w budynkach 2- do 12-piętrowych, w dobrze rozplanowanych mieszkaniach z dużym metrażem.

Nr 3: Hotel Dipservice Wilanów **. Powstał w 1983-7 dla firmy świadczącej usługi pracownikom dyplomacji. Są tu 73 pokoje na 129 osób. W 2009-10 hotel odnowiono. Hotel posiada dodatkowo 7 sal konferencyjnych.
 

Data nadania nazwy: 1984.12.31