Piotr Skarga wł. Piotr Powęski herbu Pawęża (1536-1612) - jezuita, teolog, pisarz. Pochodził z Grójca, kształcił na Wydziale Filozoficznym Akademii Krakowskiej, w 1562 roku przyjął święcenia subdiakonatu i został kaznodzieją katedry we Lwowie, z czasem zostając kanclerzem kapituły lwowskiej. Przez pewien czas był również kaznodzieją przy katedrze Św. Jana w Warszawie. Podczas pobytu w Wiedniu w 1569 roku zdecydował o wstąpieniu do zakonu Jezuitów, dwuletni nowicjat odbywając w Rzymie. Po powrocie do Polski znalazł się początkowo w Pułtusku, następnie zaś w Wilnie, szerząc gorący kult Eucharystii. W 1579 roku został pierwszym rektorem Akademii Wileńskiej, pełniąc swoje obowiązki przez pięć lat. Był założycielem licznych kolegiów jezuickich (w Poznaniu, Połocku, Rydze, Dorpacie) i organizacji wspierających ubogich (Bank Pobożny w Krakowie, Arcybractwo Miłosierdzia w Warszawie). Od 1588 roku był nadwornym kaznodzieją króla Zygmunta III Wazy. Głosił kult ascezy, podkreślał znaczenie celibatu i pielgrzymek do miejsc świętych. W herezjach widział zagrożenie dla siły państwa, jednocześnie będąc zwolennikiem unii Kościoła katolickiego z prawosławnym. Jego najbardziej znanym dziś dziełem są ""Kazania sejmowe"", jednak niegdyś dużo popularniejsze były jego ""Żywoty świętych"". Zmarł w Krakowie, dokąd przyjechał kilka miesięcy wcześniej z Warszawy.

Spoczywa:
Krypta w Kościele Świętych Piotra i Pawła w Krakowie.
 
Upamiętnienia:
pl. Zamkowy 4 - ściana w bramie Zamku Królewskiego od ul. Kanonia - tablica pamiątkowa.
Rynek Starego Miasta 2 - Kamienica Burbachowska - głowa wykonana przez Annę i Jerzego Żuławskich.

Do 1954.04.12 jego imię nosiła dzisiejsza ul. Słomiana.

Stan obecny:
 
Nr 2: Kościół Opatrzności Bożej. Powstał w latach 1934-9 z fundacji księcia Emanuela Bułhaka. Książę mieszkał na stałe we Włoszech i zastrzegł neoromański kształt świątyni, pozwolił również skorzystać z planów L. Malrheiriniego dla jednego z kościołów w Rzymie. Wnętrze zaprojektował w latach 60 XX w. Jerzy Nowosielski, mieszkający wówczas w Wesołej. W absydzie mieści się postać Oranty z dwoma szeregami świętych. Ołtarz ceramiczny z 1966.
Cmentarz parafialny.
 
Data nadania nazwy: