Kościeszowie - rody szlacheckie pieczętujące się herbem Kościesza zwanym też Strzegomia (w czerwonym polu rozdarta srebrna rogacina - stylizowane ostrze strzały - w środku przekrzyżowana, na końcach nie mająca opierzenia, zaś w klejnocie nad hełmem otoczonym czerwono-srebrnymi labrami znajduje się czerwona głowa kobiety ze srebrnym warkoczem i takimi oślimi uszami, zmienione później na trzy srebrne strusie pióra). Historycy wywodzą go od imienia brata króla Popiela, legenda herbowa umiejscawia jego nadanie prawdopodobnie przez króla Bolesława Śmiałego w 1072 roku rycerzowi o tym imieniu na pamiątkę bitwy, w której został ciężko ranny taką właśnie strzałą. Po raz pierwszy pojawił się w 1317 roku. Największe znaczenie odegrali na Mazowszu i w Małopolsce, zaś najsłynniejsi mężowie wywodzący się z nich to:

Stefan Pękawka (zm. 1323) - starosta wielkopolski i kujawski, poplecznik Władysława Łokietka.

Gniewosz z Dalewic (ok. 1350-1406) - przeciwnik ślubu Jadwigi z Władysławem Jagiełłą, później jednak starosta lwowski, podkomorzy krakowski i kasztelan sandomierski, jeden z fundatorów Akademii Krakowskiej.

Gniewosz młodszy (?-1445) - syn poprzedniego, podstoli krakowski, dowódca chorągwi śląskiej pod Grunwaldem i Koronowem.

Mikołaj Chrząstowski (1418-1483) - dworzanin Władysława Warneńczyka, uczestnik bitwy pod Warną, później zaufany poseł i dworzanin Kazimierza Jagiellończyka. Król mianował go najpierw chorążym krakowskim, następnie zaś kasztelanem chełmskim i starostą lubelskim.
Mazowieccy przedstawiciele rodu to m.in. Boguchwał z Zerzenia i Wojciech z Rakowca a mieszkańcem Starej Warszawy miał być również Stanisław, duchowny z kolegium mansjonarzy u św. Jana, posiadający ok. połowy XVI w. liczne nieruchomości.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1962.04.12