Zbigniew Stanisław Kiedacz (1911-1944) - podpułkownik Wojska Polskiego. Pochodził z Drohobycza, jednak jako ośmiloatek zamieszkał wraz z rodzicami w Poznaniu. Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii ukończył we Włodzimierzu Wołyńskim, po czym rozpoczął służbę w 15. Pułku Ułanów Poznańskich.Po wybuchu II wojny światowej próbował się wraz z Nowogródzką Brygadą Kawalerii gen. Władysława Andersa - w której odbywał praktykę studencką jako słuchacz Wyższej Szkoły Wojennej - przedostać do Lwowa, jednak aresztowany znalazł się w radzieckim obozie jenieckim. Po brawurowej ucieczce udało mu się przedostać południowymi obrzeżami Europy do Francji a po jej upadku - do Szkocji. Ukończywszy kurs techniczno-samochodowy wyjechał do Murmańska a stamtąd do Buzułuku, by wstąpić do powstającej właśnie Armii Polskiej dowodzonej przez jego byłego zwierzchnika. Został dowódcą Oddziału Specjalnego, przekształconego potem w 15. Pułk Ułanów Poznańskich na obczyźnie. Brał udział w walkach o Monte Cassino, poległ pod Civitella di Romagna po najechaniu autem na przydrożną minę.

Spoczywa:
Polski Cmentarz Wojenny w Bolonii (468,8-A-1).

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1998.03.02. Wcześniej roboczo nazywana Nowoursynowska-Bis.