Marian Mieczysław Kenig (1895-1959) - ekonomista, działacz socjalistyczny. Przyszedł na świat w kamienicy przy ul. Gęsiej w Warszawie. Był absolwentem prywatnego gimnazjum Mariana Rychłowskiego, następnie studiował chemię na politechnice we Lwowie, kontynuując rodzinną tradycję (jego ojciec był współwłaścicielem fabryki chemicznej w podwarszawskiej Strudze). Podczas I wojny światowej wcielony do wojska rosyjskiego, ukończył kurs dla oficerów i dosłużył się stopnia porucznika. Po odzyskaniu przez Polskę powrócił do stolicy, gdzie na miejscowej politechnice kontynuował przerwane wcześniej studia. Już wówczas był członkiem PPS (w szeregi partii wstąpił w 1915 roku), w 1918 roku rozbrajał Niemców, znalazł się również w szeregach 36. Pułku Piechoty Legii Akademickiej z którym walczył podczas wojny polsko-bolszewickiej. Jako inspektor grupy piłsudczykowskiej POW brał udział w akcji plebiscytowej na Górnym Śląsku. W okresie międzywojennym, po przejściu do rezerwy w randze kapitana, został urzędnikiem państwowym, pracując m.in. w Kasie Chorych czy Spółdzielni Spożywców "Społem". Wydarzenia z V 1926 roku zdecydowanie zraziły go do polityki sanacyjnej. Wyprowadził się ze stolicy i zamieszkał w Starej Miłośnie. Podczas obrony Warszawy we IX 1939 roku pełnił obowiązki dowódcy Robotniczej Brygady Obrony Warszawy, ściśle współpracując z Mieczysławem Niedziałkowskim oraz Kazimierzem Pużakiem. Po kapitulacji miasta dostał się do niewoli niemieckiej (obóz w Woldenbergu - Dobiegniewie), z której został uwolniony dopiero w 1945 roku (w tym czasie w rodzina wsławiła się pomocą Żydom, ukrywając w domku profesora Ludwika Hirszfelda wraz z rodziną). Dość szybko znalazł się w szeregach PZPR, jednak już w 1950 roku - na sześć lat - został z niej usunięty za "obcość ideologiczną". Zmarł w szpitalu na Solcu po ciężkiej chorobie serca.

Spoczywa:
Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kwatera B2, rząd 13, grób 13.

Stan obecny:

Bloki osiedla Niedźwiadek. Powstały w poł. lat 70 XX w. wg proj. Jerzego Gieysztora. Jest tu ok. 70 domów dla 20.000 mieszkańców.
 

Data nadania nazwy: 1979.01.01. Wcześniej składała się z dwóch odcinków, które nosiły nazwy Lipowa i Wołodyjowskiego.