Jan Hus (ok. 1369-1415) - czeski reformator religijny. Pochodził z południa Czech, w Pradze znalazł się ok. 1390 roku. Dziesięć lat później otrzymał święcenia kapłańskie, w latach 1402-1403 był pierwszym czeskim rektorem Uniwersytetu Praskiego. Stworzył ortografię czeską (wprowadził znaki diakrytyczne), wprowadził czeski obrządek mszy, publicznie krytykował "cuda" wysoko opłacanych świętych, politykę Watykanu i ogólną niesprawiedliwość społeczną, stając się przywódcą czeskiej reformacji. Taka postawa doprowadziła do ekskomuniki nałożonej na niego w 1408 roku. Niespodziewanie zaproszony na sobór w Konstancji początkowo odmówił przyjazdu obawiając się o swoje życie, dopiero mając glejt cesarza Zygmunta wyruszył w podróż. Po przybyciu został jednak natychmiast aresztowany i po krótkim procesie spalony na stosie, czego następstwem były wieloletnie wojny na tle religijno-narodowym w Czechach.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 1960.05.05