Klementyna z Tańskich Hoffmannowa (1798-1845) - pierwsza polska pisarka dla dzieci, także tłumaczka i edytorka. Była rodowitą warszawianką jednak dzieciństwo spędziła w mazowieckich dworkach u rodziny i przyjaciół (miała szlacheckie pochodzenie). Po śmierci ojca zamieszkała wraz z matką w oficynie Pałacu Błękitnego. Jako pisarka zadebiutowała w 1819 roku traktatem pedagogicznym "Pamiątka po dobrej matce" (cz. 2 "Amelia matką"). Była redaktorką "Rozrywek dla Dzieci", uczyła w Instytucie Guwernantek, była wizytatorką szkół, walczyła o utrzymanie języka polskiego i możliwość kształcenia kobiet. Podczas powstania listopadowego działała w Związku Dobroczynności Warszawianek. Po upadku zrywu wyemigrowała do Paryża, w którym pozostała aż do śmierci. Prowadziła tam na zlecenie Hotelu Lambert "Kronikę Emigracji Polskiej". Jej najsłynniejsze utwory to "Wiązanie Helenki", "Listy Elżbiety Rzeczyckiej" i "Dziennik Franciszki Krasińskiej".

Tablica epitafijna w kościele Reformatów p.w. św. Antoniego przy ul. Senatorskiej.

Stan obecny:

po stronie ul. Korzeniowskiego: Dom osiedla Stowarzyszenia Urzędników PKO. Powstał w 1924.
 

Data nadania nazwy: 1926.09.27