Władysław I Herman (ok. 1043-1102) - władca polski od 1079 roku. Był synem Kazimierza I Odnowiciela oraz Marii Dobroniegi, młodszym bratem Bolesława II Śmiałego, po którym przejął rządy. Początkowo słuchał się swojego palatyna Sieciecha z rodu Starżów herbu Topór (Toporczyków), który jednak traktował go jako władcę słabego i bezwolnego. Dowodem takiej postawy miało być - za cenę wznowienia rocznego trybutu ze Śląska - poparcie Czech, potwierdzone ślubem z księżniczką Judytą a w 1088 roku definitywne odrzucenie starań o koronę królewską i uległość wobec Cesarstwa Niemieckiego, uwieńczone małżeństwem z siostrą cesarza Henryka IV Judytą Marią. Jego największym opozycjonistą stał się jego syn Zbigniew, pod presja którego - i drugiego syna, Bolesława Krzywoustego - w 1098 roku wyzwolił się spod władzy Sieciecha i wówczas to podzielił kraj pomiędzy obu potomków. Był to wstęp do późniejszego podziału dzielnicowego.

Spoczywa:
Katedra w Płocku.

Stan obecny:
Data nadania nazwy: 1979.01.01. Wcześniej nazywała się Mała.