Są dwie postaci o tym imieniu.
 

Cyprian Godebski herbu Godziemba (1765-1809) - poeta, prozaik, dziennikarz, żołnierz. Pochodził z Polesia Wołyńskiego, ukończył dąbrownicką szkołę pijarów po czym został powiatowym urzędnikiem w Łucku. Chociaż nie brał bezpośredniego udziału w powstaniu kościuszkowskim (działał w komitecie agitacyjnym), zmuszony był do emigracji po jego upadku. Przebywał wówczas we Włoszech, gdzie wśród żołnierzy II Legii gen. Franciszka Ksawerego Rymkiewicza prowadził pracę oświatową i wydawał pismo "Dekada Legionowa". W 1802 roku wrócił do Polski, gdzie jako poeta rozpoczął współpracę z "Nowym Pamiętnikiem Warszawskim". Zamieszkał w jednej z kamienic przy Krzywym Kole w Warszawie zainicjował wznowienie wydawania "Zabaw Przyjemnych i Pożytecznych". Jako żołnierz początkowo podlegał generałowi Józefowi Zajączkowi, później został mianowany komendantem twierdzy modlińskiej. W swym dorobku pisarskim miał liczne bajki i elegie, "Wiersz do Legionów Polskich" oraz "Grenadiera-filozofa. Powieść prawdziwą wyjętą z dziennika podróży r. 1799". Zginął podczas bitwy z Austriakami pod Raszynem.
 

Spoczywa:

Grób-sarkofag na Cmentarzu Powązkowskim, kwatera 10, ostatni w VI rzędzie.

Cyprian Godebski (1835-1909) - rzeźbiarz. Urodzony się w Méry-sur-Cher we Francji wnuk wspomnianego wyżej. Kształcił się w założonej przez ojca Szkole Polskiej Narodowej w podparyskim Batignolles. W 1858 roku zamieszkał we Lwowie, jednak już trzy lata później przeniósł się do Wiednia a potem zamieszkał w Paryżu, z którym - z drobnymi przerwami - związany był do końca życia. Tam prowadził salon artystyczno-literacki, był członkiem Akademii Narodowej i pierwszym prezesem Koła Artystyczno-Literackiego. Podczas pobytu w Warszawie w 1875 roku ofiarował kościołowi Wszystkich Świętych popiersie Stanisława Moniuszki a tu wystawił popiersie Stanisława Staszica. Jego najsłynniejszym dziełem związanym z tym miastem jest niewątpliwie pomnik Adama Mickiewicza przy Krakowskim Przedmieściu. Ponadto zasłynął jako autor licznych kompozycji alegorycznych ("Geniusz i siła brutalna"), mitologicznych ("Satyr i Nimfa", "Amor żebrzący") i sepulkralnych (nagrobki Teofila Gautier czy Hektora Berlioza).

Spoczywa:
Cmentarzu Polski w Montmorency (nagrobek znajduje się w sekcji C rząd 2).
Do 1954.04.12 był patronem dzisiejszej ul. Emaliowej.

Stan obecny:

Nr 10: Kamienica Prylińskiego. Przedwojenna, przy bramie nazwisko właściciela (??)
 

Data nadania nazwy: 1923.12.06