Aleksander Gieysztor herbu własnego (1916-1999) - profesor, historyk mediewista, uznany za jednego z najwybitniejszych uczonych XX w. Przyszedł na świat w Moskwie, jako pięciolatek zamieszkał w stolicy, z którą związany był do końca życia. W 1937 roku ukończył Wydział Historyczny Uniwersytetu Warszawskiego. Podczas okupacji hitlerowskiej związany z AK, był jednym z szefów Wydziału Informacji Komendy Głównej. Należał również do grona wykładowców Tajnego Uniwersytetu, gdzie w 1942 roku obronił doktorat. Mianowany profesorem nadzwyczajnym w 1949 roku, do 1975 kierował Instytutem Historii UW. Należał do grona sygnatariuszy "Listu 34", w którym krytykował polską politykę kulturalna doby Józefa Cyrankiewicza. Był członkiem prawie wszystkich europejskich Akademii Naukowych, w latach 1980-84 prezesem PAN, pierwszym długoletnim dyrektorem Zamku Królewskiego. W swym dorobku naukowym miał ponad 500 publikacji, m.in. "Historię Polski", "Zamek Królewski w Warszawie", "Mitologię Słowian", "Dzieje Mazowsza do 1526 roku", "Genezę wypraw krzyżowych" czy "Zarys dziejów pisma łacińskiego". Mieszkał w Warszawie, przy ul. Wilczej 8.

Spoczywa:
Cmentarz Powązkowski, kwatera 131.

Ulica biegnąca od ul. Herbu Szreniawa do ul. A. Branickiego, pomiędzy ulicami Przyczółkową a Kazachską.

Stan obecny:

Data nadania nazwy: 2009.10.08