Jan Gawiński (ok. 1622-1684) - poeta i tłumacz okresu baroku. Pochodził z podkrakowskich Wilamowic, jednak wątpliwym jest dziś fakt, by wywodził się ze szlacheckiej rodziny. Był absolwentem bielskiej filii Akademii Krakowskiej, później rozpoczął służbę na dworze biskupa Karola Ferdynanda Wazy. Wówczas to zapewne brał udział w wojnach z Kozakami, później osiadł w Krakowie, gdzie był superintendentem warzelni wielickiej i bocheńskiej a także - od 1665 roku - rzecznikiem miasta. Jako poeta miał w swoim dorobku liczne sielanki ("Żywot ziemiański i dworski", "Oracz ze skowronkiem", "Miesięcy dwunastu w swoich okolicznościach opisanie") oraz fraszki zebrane w tomie "Dworzanki albo Epigrammata polskie". Był autorem poematu "Clipaeus Christianis, to jest Tarcz Chrześcijaństwa", w którym opiewał bohaterskie czyny króla Jana III Sobieskiego, dokonał licznych tłumaczeń poezji Macieja Kazimierza Sarbiewskiego. Przyjaźnił się z Wespazjanem Kochowskim.

Stan obecny:

Nr 4: w tym domu mieszkał Feliks Henryk Dzierżanowski (ur. 1928) - architekt, skrzypek. Z jego warszawskich dokonań należy pamiętać o pracach konserwatorskich w Teatrze Polskim (1962) oraz o projekcie rozbudowy gmachu "Zachęty" (1982). Zaprojektował również sztandar Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego 1944, poświęcony 10 VI 1989 roku. Był synem Feliksa Dzierżanowskiego, znanego dyrygenta, kompozytora, twórcy Polskiej Kapeli Ludowej.

Data nadania nazwy: 1933.12.14