Buraków (Boraków) - wieś nad rzeką Pisią w powiecie warszawskim (gmina Młociny, parafia Wawrzyszew), w odległości 2 włók za rogatką marymoncką. Wzmiankowana już w XVI w. należała wówczas do nadwornego lekarza króla Zygmunta Augusta, Baltazara Smosarskiego. W latach 40-tych i 50-tych XVIII w. jej właścicielem był biskup Antoni Kazimierz Ostrowski herbu Grzymała. W 1816 roku została przeznaczona na uposażenie Instytutu Agronomicznego w Marymoncie, który od 1824 roku do czasu represji po powstaniu listopadowym prowadził tu Szkołę Weterynaryjną a w latach 1857-1868 na jej terenach działała Szkoła Wiejska. Źródła podają, że prawdopodobnie w międzyczasie podzieliła się na dwie części - Duży liczący 17 mórg dworskich i 78 włościańskich, gdzie żyło nieco ponad 300 mieszkańców oraz Mały (tzw. Borakowska Wólka), liczący 194 morgi włościańskie ze 126 mieszkańcami, który w ostatnim ćwierćwieczu liczył 9 gospodarstw, dwa razy tyle domów i nieco ponad 200 mieszkańców, których liczba rosła z każdym rokiem. Działała tu cegielnia oraz dwie karczmy. W 1916 roku została włączona w granice Warszawy. Wola Burakowska (Wola Borakowska) - leżąca w pobliżu (między Wawrzyszewem a Powązkami) wieś wchodząca w skład starostwa warszawskiego. W XVI w. liczyła ponad 100 ha gruntów na których znajdowało się 17 gospodarstw kmiecych. Podczas potopu szwedzkiego całkowicie zniszczona, nigdy nie została odbudowana a tereny wchłonął pobliski Buraków.
Boraków to również wzmiankowana w 1580 roku włość królewska w parafii Tarchomin, dzierżawiona przez Bartłomieja Zaliwskiego.

Do 1957.05.28 taką nazwę nosił fragment dzisiejszej ul. Stoczniowców. Może to być jednak pomyłka, gdyż do dziś w jej pobliżu jest ulica-widmo o nazwie Burakowa.

Przed wojną istniało tu w trójkącie Burakowska, Rydygiera, Przasnyska osiedle nędzy w 20 ruderach z końca XIX wieku.
 

Stan obecny:

Nr 5/7: Warszawska Fabryka Koronek. Powstała w 1905 dla rodziny Landau. Dziś mieszczą się tu biura i atelier fotograficzne.

Nr 16/24: Noclegownia dla mężczyzn prowadzona przez Polski Komitet Pomocy Społecznej.
 

Krzyż przydrożny.
 

Data nadania nazwy: