Adam Hilary Bernard Chmielowski (1845-1916) - malarz, zakonnik znany jako brat Albert. Pochodził z Igołomii w pobliżu Miechowa, jako kilkulatek przeprowadził się do Warszawy, gdzie dotknęły go same nieszczęścia - w przeciągu kilku lat zmarli rodzice. Zmuszony był przerwać naukę w petersburskiej Szkole Kadetów i w 1861 roku rozpoczął studia w Instytucie Politechnicznym i Rolniczo-Leśnym w Puławach, które z kolei przerwał wybuch powstania styczniowego. Ciężko ranny w bitwie pod Mełchowem (stracił nogę powyżej kolana) i zagrożony represjami zaborcy (już wcześniej był aresztowany, lecz udawało mu się zbiec z więzienia) zdecydował się na emigrację do Paryża, gdzie rozpoczął studia malarskie. kontynuował je w Monachium. W Warszawie znalazł się w 1875 roku i wraz ze Stanisławem Witkiewiczem oraz Józefem Chełmońskim wynajął pokój-pracownię w Hotelu Europejskim a swoje obrazy wystawiał w Salonie Aleksandra Krywulta. Z czasem porzucił środowisko bohemy, zwracając się ku życiu religijnemu (np. obraz "Ecce homo"). Od 1887 roku aż do śmierci mieszkał w Krakowie, gdzie został tercjarzem franciszkańskim (wówczas to stał się bratem Albertem), rok później złożył śluby zakonne a w latach 1891-1894 założył dwa zakony - Zgromadzenie Braci Posługujących Ubogim (albertyni) i jego żeński odpowiednik, siostry albertynki. Beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II w 1983 roku, sześć lat później został kanonizowany.

Upamiętnienia:
ul. Książęca 6 - tablica na domu, w którym mieszkał w latach 1858-1861 (odsłonięcie - 23 I 2003).

Stan obecny:

na odcinku leśnym: krzyż przydrożny.

Data nadania nazwy: