Henryk Arctowski wł. Henryk Artzt (1871-1958) - geograf, geofizyk, klimatolog, podróżnik. Był rodowitym warszawiakiem, jednak gimnazjum ukończył w Inowrocławiu. Studiował głównie w Belgii (ale również we Francji, Anglii i Szwajcarii) i to właśnie pod banderą tego kraju, w 1897 roku, wraz z m.in. Antonim Bolesławem Dobrowolskim wyruszył jako kierownik naukowy na Antarktydę (której nazwę sam wymyślił podczas wieloletnich studiów). Dokonał wówczas wielu badań polarnych, m.in. z zakresu oceanografii i glacjologii. Po powrocie do Belgii przez sześć lat kierował stacją meteorologiczną w Uccle, po czym wyruszył na Spitsbergen. W 1911 roku zamieszkał w USA, gdzie był dyrektorem działu przyrodniczego Nowojorskiej Biblioteki Publicznej. Opracował tam zaprezentowany na konferencji pokojowej w Wersalu w 1918 roku "Raport o Polsce", liczący ponad 2500 stron. W 1920 roku powrócił do kraju, gdzie - po odrzuceniu propozycji objęcia teki ministra edukacji - na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie objął Katedrę Geofizyki oraz Meteorologii. W 1935 roku został członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. W swym dorobku naukowym miał ponad 130 prac naukowych. Na kilka tygodni przed wybuchem II wojny światowej ponownie wyjechał do USA, gdzie zamieszkał w Waszyngtonie, pracując w Smithsonian Institution. Ciężko chory przeszedł na emeryturę w 1950 roku. Zmarł w Waszyngtonie.
Spoczywa:
Cmentarz Wojskowy na Powązkach, kwatera 2 B, rząd XII, miejsce 29, dokąd jego ciało sprowadzono w 1960 roku.

Stan obecny:
 

Data nadania nazwy: 1979.12.05